* اكنون زيارت "آل ياسين" با هم زمزمه مى كنيم:
سلام بر آلِ ياسين كه همان آل محمّد هستند.
سلام بر تو اى آقاى من كه مرا به سوى خدا فرا مى خوانى و مرا به سوى خدا مى برى.
هر كس بخواهد به كمال و رستگارى برسد، بايد شاگردى تو را بنمايد، همان گونه كه فرشتگان همه از تو درس آموخته اند.
سلام بر تو كه "بابُ الله" هستى! هر كس مى خواهد به سوى خدا برود، بايد به سوى تو رو كند. سلام بر تو كه دين خدا را زنده مى كنى.
سلام بر تو كه خليفه خدا و حجّت خدا آسمان ها و زمين هستى. تو جلوه اراده خدا هستى! اگر بخواهم بدانم خدا چه اراده كرده است، كافى است بدانم كه تو چه اراده كرده اى. اگر من تو را خوشحال كنم، خدا را خوشحال نموده ام.
تو قارى قرآن هستى و من تفسير آن را بايد از تو بشنوم.
دوست دارم هميشه سلام خويش را هديه ات كنم، در همه لحظه ها بر تو سلام مى كنم.
سلام اى ذخيره خدا در روى زمين!
سلام بر تو كه پيمان بزرگ خدايى! همان پيمانى كه خدا بر آن تأكيد زيادى كرده است.
تو موعودى هستى كه خدا وعده آن را به اهل ايمان داده است و آن را ضمانت كرده است.
تو راه سعادت را براى ما روشن مى كنى، نور تو هدايتگر همه است، تو صاحب پرچمى هستى كه خدا آن را برافراشته مى سازد.
خدا علم خويش را به قلب تو نازل كرد و اين گونه بود كه تو خزانه دار علم خدا شدى.
تو جلوه مهربانى خدا هستى، اگر من به دنبال مهربانى خدا هستم، بايد به سوى تو بيايم.
مولاى من!
سلام بر تو زمانى كه به امر خدا قيام مى كنى، سلام بر تو زمانى كه از ديده ها پنهان و در پسِ پرده غيبت هستى. سلام بر تو هنگامى كه قرآن مى خوانى و براى ديگران سخن مى گويى، سلام بر تو زمانى كه نماز مى خوانى و با خداى خويش سخن مى گويى و به ركوع مى روى و در مقابل خدا به سجده مى افتى.
سلام بر تو هنگامى كه شعار توحيد بر زبان جارى مى كنى و خدا را به بزرگى ياد مى كنى.
سلام بر تو زمانى كه حمد و ثناى خدا به جا مى آورى و براى شيعيانت طلب بخشش مى كنى.
من هر صبح و شام بر تو سلام مى كنم.
سلام بر تو هنگامى كه صبح فرا مى رسد! سلام بر تو هنگامى كه شب آغاز مى گردد!
سلام بر تو اى امام مهربان من! اى كه همچون پدر براى شيعيان خود دلسوزى مى كنى، تو امام و پيشواى من هستى، تو آرزوى همه خوبان هستى.
من بارها و بارها به تو سلام مى كنم. آن قدر به تو سلام مى كنم تا به من نگاه كنى و لطف تو شامل حالم شود.
مولاى من! آقاى من!
من تو را گواه مى گيرم كه به خداى يگانه ايمان دارم، از همه بت ها بيزارم.
من شهادت مى دهم كه محمّد، بنده خدا و فرستاده اوست. من شهادت مى دهم كه خدا، محمّد و على و فاطمه و فرزندان معصوم آنان را بيش از همه دوست دارد و به آنان مقامى بس بزرگ داده است.
من به امامت دوازده امام اعتقاد دارم، نه كمتر نه بيشتر. امامان من فقط دوازده نفر هستند كه نام آنان چنين است: امام على، امام حسن، امام حسين، امام سجاد، امام باقر، امام صادق، امام كاظم، امام رضا، امام جواد، امام هادى، امام حسن عسكرى، امام مهدى:.
مولاى من!
من تو را امام زمان خود مى دانم، و باور دارم كه تو حجّت خدا هستى.
اى سروران من! شما اوّلين آفريده خدا هستيد، شما همه كاره جهان هستيد، در جهان، حرف اوّل و آخر را شما مى زنيد، خدا شما را محور قرار داده است، از اوّل هستى شما بوده ايد و تا آخر هم شما خواهيد بود.
من به "رجعت" شما باور دارم، اعتقاد دارم كه شما قبل از قيامت، به دنيا باز مى گرديد و در اين دنيا حكومت مى كنيد.
من مى دانم كه در روزگار رجعت شرايط عوض خواهد شد، اگر كسى قبل از رجعت كافر باشد، ايمان او در روزگار رجعت قبول نخواهد شد، زيرا در آن هنگام پرده ها كنار مى رود و آيات خدا آشكار مى شود، انسان ها تا قبل از فرا رسيدن روزگار رجعت، فرصت دارند كه حق و حقيقت را انتخاب نمايند.
من باور دارم كه مرگ حق است، سؤال و جواب در قبر حق است، من به روز قيامت ايمان دارم، روزى كه همه زنده مى شوند و سر از قبر بردارند. آن روز، روز حسابرسى است. در روز قيامت، از "حقّ النّاس" سؤال مى كنند، حقّ النّاس، همان حقوق ديگران است، حقوقى مردمى كه با آنان زندگى مى كنم.
من به "پل صراط" ايمان دارم، پلى كه در روز قيامت بر روى جهنّم كشيده مى شود تا همه از روى آن عبور كنند. در روز قيامت، از "حقّ الناس" سؤال مى كنند، اين سؤال در "مِرصاد" خواهد بود. بهشت و جهنّم، حقيقت دارد، من اميد دارم كه عاقبت من ختم به خير شود، اهل بهشت باشم، من از جهنّم هراس دارم، من از عذاب جهنّم به خدا پناه مى برم.
آقاى من! محورِ سعادت و رستگارى، همان ولايت توست.
هر كس كه به بهشت وارد مى شود، به خاطر محبّت شماست، رضاى شما، رضاى خداست، اگر كسى بتواند شما را راضى و خشنود سازد، خدا را راضى ساخته است. هر كس با شما مخالفت كند، آتش در انتظار اوست.
مولاى من!
من اعتقادات خود را در حضور تو بيان كردم و اكنون تو را گواه مى گيرم، از تو مى خواهم بر آنچه براى تو گفتم شهادت بدهى.
من تو را دوست دارم! به ولايت و امامت تو اعتقاد دارم، به قلب من نگاه كنى، ببين كه قلب من شيداى توست، عشق تو، تنها سرمايه من است.
من دوستان تو را دوست دارم، با دشمنان تو، دشمن هستم.
شما محور حق و حقيقت هستيد. حق چيزى است كه شما آن را بپسنديد، باطل چيزى است كه شما از آن بيزار باشيد. به هر چه شما فرمان دهيد، آن چيز خوب و زيباست، از هر چه كه نهى كنيد، آن چيز زشت و پليد است.
من به خداى يگانه ايمان دارم، خدايى كه شريك ندارد، من محمّد را پيامبرِ خدا مى دانم، به همه شما ايمان دارم.
من به همه شما (از اوّلين نفر تا آخرين نفر شما) اعتقاد دارم، من تسليم شما هستم و پيروى كامل از شما مى كنم، هر چه شما بگوييد قبول مى كنم.
من آمادگى خود را براى يارى تو اعلام مى كنم، من آماده ام و منتظرم تا روزگار ظهور تو فرا برسد، روزى كه خدا دين خودش را به دست تو زنده خواهد نمود.
در قلب من، فقط محبّت تو جاى دارد و بس! من هيچ كس را به اندازه تو دوست ندارم.
بار خدايا! من با امام زمان خود سخن گفتم و از عشق و محبّت خود به او پرده برداشتم، من آمادگى خود را براى يارى او اعلام نمودم، اكنون از تو مى خواهم تا مرا يارى كنى تا در اين راه ثابت قدم بمانم.