از سخن امام صادق(عليه السلام) چنين استفاده مى شود كه هر كس به كربلا برود خداوند "خير زياد" به او عنايت مى نمايد.[30]
آرى، وقتى پا به صحراى كربلا مى گذارى سراسر عشق و شعور مى شوى، زيرا آن جا سرزمينى است كه تمامى زيبايى ها در مقابل تمامى زشتى ها ايستادگى و جان فشانى نمود.
كربلا، درس آزادگى و دلدادگى را به همه تاريخ ياد مى دهد و تو، چون كربلايى مى شوى، اين همه پيام هاى پر معنى را با وجودت درك مى كنى و تحوّلى بزرگ در تو ايجاد مى شود و به "خير زياد" مى رسى!
دوستان من!
به نظر شما اگر توفيق يارمان نبود و نتوانستيم به كربلا برويم، چگونه مى توانيم به "خير زياد" برسيم؟
شايد بعضى ها بتوانند هر سال به كربلا بروند و سالى يك بار به "خير زياد" برسند، امّا سخنم اين است، آيا مى توانيد مرا كمك كنيد تا من هر روز به "خير زياد" برسم؟ شما چه پيشنهادى داريد؟ آيا موافقيد، پاسخ خود را از امام صادق(عليه السلام)بشنويم؟
آن حضرت فرموده اند: "چرا شما براى پدر و مادر خود كار خير انجام نمى دهيد؟ چرا به نيّت آنها، نماز، روزه و حج انجام نمى دهيد؟ چرا به جاى آنها به فقرا كمك نمى كنيد؟ آگاه باشيد! هرگاه براى پدر و مادر خود كار خيرى انجام دهيد، خداوند، هم به پدر و مادر شما و هم به خود شما پاداش مى دهد و هم چنين خداوند "خير زياد" به شما عنايت مى كند".[31]
دوست من! پدر و مادرت، چه زنده باشند و چه از دنيا رفته باشند، برايشان نماز بخوان و روزه بگير و منتظر باش تا خدا نيز به تو "خير زياد" كرم كند.
البتّه تو مى دانى، اگر پدر و مادر زنده باشند، نمى توان برايشان نماز و روزه واجب بجا آورد، بلكه بايد به نيّت آنها نماز مستحبّى خواند و روزه مستحبّى گرفت، امّا اگر پدر و مادرت از دنيا رفته اند، مى توانى به نيّت آنها نماز بخوانى و روزه هم بگيرى.
عزيزم! وقتى به مكّه مى روى، حتماً سعى كن به نيّت آنها زيارت كنى، نماز بخوانى و طواف خانه خدا بجا آورى.
اگر به مكان زيارتى رفتى به جاى آنها زيارت كن و به ياد آنها باش.
حالا ديگر مى دانى كه هر لحظه مى توانى "خير زياد" را به سوى خود جذب كنى!
آرى، براى جذب "خير زياد" دو راه دارى:
الف . به سفر كربلا بروى و ضريح شش گوشه امام حسين(عليه السلام) را زيارت كنى.
ب . همين الان وضو بگيرى و به نيّت پدر و مادرت دو ركعت نماز بخوانى، يا دست در جيب مبارك خود كنى و به نيّت آنها صدقه اى كناربگذارى!
البتّه مى دانى، من نمى خواهم زيارت امام حسين(عليه السلام) را كم رنگ نشان دهمـ همه هستى من فداى ذرّه ذرّه خاك كربلاـ امّا در اين جا مى خواهم، احترام به پدر و مادر را از زاويه جديدى براى تو مطرح كنم.
شايد يادت نباشد، امّا همين مادرت بود كه تو را در بغل مى گرفت و ماه محرّم به حسينيه مى برد و براى امام حسين(عليه السلام)گريه مى كرد و تو را شير مى داد.
اين عشق به امام حسين(عليه السلام) با شير مادر در وجود تو عجين شده است.
تو نبايد اين مادر را فراموش كنى! مبادا كربلا بروى و مادر مهربانت را از ياد ببرى.