هر كدام از ما در زندگى داشته هايى داريم كه اگر به آنها توجّه پيدا كنيم زندگى براى ما دلنشين مى شود.
حتماً تو هم با من هم عقيده هستى كه در زندگى، چيزهاى فراوانى وجود دارند كه مى توانيم به خاطر آنها زندگى بانشاطى داشته باشيم.
فقط يك چيز هست كه باعث مى شود ما هرگز در زندگى روى شادمانى را نبينيم.
وقتى كه به زندگى افرادى نگاه مى كنيم كه ثروت آنها بيش از ما است; ديگر نعمت هاى خود را فراموش مى كنيم و در حسرت زندگى ديگران عمر خود را تباه مى كنيم و آرامش و شادمانى را بر خود حرام مى كنيم.
دوست من! شما زندگى خود را با چه افرادى مقايسه مى كنيد؟
آيا شما هم زندگى خود را با زندگى افرادى مقايسه مى كنيد كه ثروت و دارايى بيشترى دارند؟
وقتى شما به زندگى ديگران توجّه پيدا مى كنى و حسرت مى خورى در واقع كنار پنجره زندگى خود ايستاده اى امّا پشت به زندگى خود و رو به بيرون!
آيا تو مى توانى آنچه را به آن پشت كرده اى ببينى؟
هرگز! تو روى داشته هاى ديگران تمركز كرده اى و براى همين اندوه را براى خود خريدارى مى كنى و ديگر نمى توانى شكرگزار خدا باشى.[36]
حسرت، افسردگى و حسادت نتيجه اين نوع نگاه است، وقتى كه تو به برترى هاى ديگران چشم دوخته اى، روح و روانت به دنبال آن كشيده مى شود و بعد از آن، نسبت به ديگران حسادت مىورزى و زندگى را بر خودت سخت مى كنى.
امّا اگر در زندگى به آنانى نگاه كنى كه ثروت كمترى نسبت به شما دارند همواره در شادكامى خواهى بود.
پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) به ابوذر دستور مى دهد تا در زندگى به كسانى نگاه كند كه ثروت و دارايى كمتر از او دارند.[37]
در اين صورت است كه نقاط مثبت زندگى خود را به وضوح مى توانى ببينى و شكرگزارى تو از خدا بيشتر مى شود و خدا را هم بيشتر دوست خواهى داشت.
گاهى نعمت هاى زيادى در زندگى ما و در كنار ما هستند ولى باز ما احساس بدبختى مى كنيم، چون از وجود آنها خبر نداريم، بياييد اين نعمت ها را بار ديگر پيدا كنيم و آن موقع است كه شكرگزار واقعى خدا خواهيم بود.
حضرت على(عليه السلام) مى فرمايند: "به كسانى كه نعمت هاى آن ها كمتر از توست بسيار نگاه كن، اين باعث مى شود تا همواره شكر خدا را به جا آورى".[38]
پس اگر مى خواهى همواره بنده شكرگزار خدا باشى از اين دستورالعمل مولاى خويش پيروى كن تا خداوند هم، به وعده خود وفا كند و نعمت هاى خود را بر تو زياد و زيادتر كند.