مغز انسان با دقّت و نظم خاصى به كنترل تمام دستگاه هاى بدن مى پردازد و بزرگترين كامپيوترها در مقابل عظمت مغز انسان، چيزى نيستند.
در روز ميليون ها اطلاعات وارد مغز ما مى شود و جالب است بدانيد كه مغز ما هر چه را كه تغيير نكند و تازگى نداشته باشد، فيلتر مى كند.
آيا تا به حال دقّت كرده ايد كه خوبى هاى زندگى معمولا تغيير نمى كنند و آن تازگى لازم را ندارند، براى همين در ذهن ما فيلتر مى شوند.
الان آيا دست و پاى سالمى را كه دارى حاضرى با تمام دنيا عوض كنى؟
گوش تو با دقّت مى شنود، چشم تو با دقّت مى بيند، قلب تو با دقّت كار مى كند!
اينها سرمايه هاى بزرگ زندگى تو هستند، امّا چون تازگى ندارند قدر آنهارا نمى دانى!
آرى، چون سلامتى براى ما تازگى ندارد كمتر متوجّه آن مى شويم!
ذهن ما پيام هايى كه تازه نباشد را حذف مى كند، چرا كه ذهن براى كنترل سيستم بدن نياز ندارد كه مدام به پيام سلامتى قلب و چشم و گوش توجّه كند.
يادت مى آيد وقتى تازه ماشين خريده بودى چقدر خوشحال بودى و احساس خوشبختى مى كردى، امّا بعد از يك ماه، ديگر ماشين آن تازگى خود را از دست داد و براى همين ديگر پيام "من ماشين دارم" توسّط ذهن تو فيلتر شد و تو دوباره به دنيال چيز جديدى رفتى تا به تو احساس خوشبختى بدهد.
دوست خوبم! بدان اگر همه دنيا را هم داشته باشى بعد از مدّتى براى تو عادى مى شود و آن وقت به دنبال چيز ديگرى مى گردى!
بالاخره بايد يك روز به اين نكته برسى كه تا كى مى خواهى به دنبال نداشته ها بروى و چون به آن رسيدى از آن سير شوى و دوباره به دنبال يك نداشته ديگر و همين طور اين چرخه معيوب ادامه پيدا كند.
بيا و همين امروز تصميم بگير كه با استفاده از قانون شكرگزاى به داشته هاى خود فكر كن!
چرا شما شادمانى را به آينده موكول مى كنيد؟ شما مى توانيد همين الان شاد باشيد!
با تمركز روى آن نعمت هايى كه خدا به شما داده است مى توانيد شادمانى را به قلب خود هديه كنيد.
كمال گرايى بسيار خوب است امّا نه به قيمت اين كه بشر همواره احساس بدبختى كند!
اگر به دنبال كمال در زندگى خود بودى امّا ديگر جايى براى شادمانى و لذّت بردن از آنچه الان دارى نگذاشتى، بدان كه هيچ گاه روى آرامش را نخواهى ديد.
كمال گرا باش و براى ايجاد آينده زيباتر تلاش كن امّا نگاهى هم به الان داشته باش و از نعمت هايى كه دارى شادمان باش!
شادمانى امروز را به عنوان سوغاتى براى فرداى زيباى خود ببر!
ما راه زندگى را گم كرده ايم، ما زيستن در زمان حال را از ياد برده ايم براى همين شادمانى براى مردم ما افسانه شده است!
همه دارند مى دوند تا به خوشبختى برسند امّا ...
امّا چقدر دير مى فهمند كه خوشبختى اين نيست كه ما به چيزهايى كه دوست داريم برسيم!
خوشبختى اين است كه آنچه را الان داريم دوست بداريم!
تنها با شكرگزارى است كه مى توان شرايط و داشته هاى كنونى را دوست داشت.
بياييد از نعمت هايى كه خدا به ما داه است، قدردانى كنيم تا خداوند هم بركت بيشترى بر ما ارزانى دارد.
خداوند خود وعده فرموده است كه اگر شكر نعمت هاى مرا بكنيد، من نعمت خود را براى شما زياد كنم.
آيا تا به حال فكر كرده اى وقتى از صميم دل شكر خدا را مى كنى، همان لحظه خداوند يكى از بهترين نعمت هايش را براى شما مى فرستد؟
آيا آن نعمت را مى شناسيد؟
وقتى تو شكر خدا را مى كنى و سر به سجده مى گذارى و "شكراً لله" مى گويى قبل از آنكه سر از سجده بردارى خدا بهترين نعمت اين دنيا را به تو مى دهد.
آن نعمت همان آرامشى است كه گمشده مردم اين روزگار است.
در اين هياهوى ماشين و كامپيوتر كه همه دارند مى دوند تا آرامش را در پول زيادتر و خانه و ماشين بهتر پيدا كنند و سرانجام هم آن آرامش را پيدا نمى كنند، تو با استفاده از راز شكرگزارى مى توانى به آرامشى بس بزرگ برسى كه همه حسرت آن را دارند.
تو خود مى دانى هيچ چيز به قيمت آرامش نمى رسد، چرا اگر دنيا براى تو باشد، باز هم دنبال آن آرامش مى گردى.