اين سخن پيامبر است: "اگر تو به مؤمنى كمك كنى، خدا يك گرفتارى تو را در دنيا و هفتاد و دو گرفتارى تو را در آخرت برطرف مى كند".[42]
امام صادق(عليه السلام) هم فرمود: "هر كس كه مظلومى را يارى نمايد، خدا ثوابى برتر از يك ماه روزه و عبادت در مسجدالحرام را به او عطا مى كند".[43]
همچنين آن حضرت فرمود: "هر كس مومنى را يارى كند، با اين كار خود، صورت شيطان را خراش مى دهد و قلب شيطان را مجروح مى كند".[44]
من بايد قدرى در اين سه حديث فكر كنم، اگر من مومنى را يارى كنم، خدا اين قدر ثواب به من مى دهد و در روز قيامت از من دستگرى مى كند و با آن كار خود، قلب شيطان را به درد مى آورم، اكنون اين سؤال را از خود مى پرسم: به راستى چه كسى از امام زمان مومن تر است؟ اگر من او را يارى كنم، براى ظهور او دعا كنم، ياد و نام او را در جامعه زنده نگاه دارم، به همه اين ثواب هاى بزرگ مى رسم، خدا را از خود راضى مى كنم و شيطان را از خود دور مى نمايم.

* * *

پيامبر فرمود: "اگر تو در جمعى بودى و در آنجا از مومنى به بدى ياد كردند و تو از او دفاع كردى، خدا تو را از آتش جهنم نجات مى دهد".[45]
اگر من در اين حديث پيامبر فكر كنم، به چه نتيجه اى مى رسم، من بارها در ميان جمعى بوده ام و آنان چنين گفته اند: "وقتى امام زمان بيايد، جوىِ خون به راه مى اندازد، اگر او بيايد اوّل گردن ما را مى زند!"، اين تهمتى بزرگى بود كه من آن را شنيده ام، آنان اين تهمت را به امام مهربان من زده اند، اكنون كه امام زمان در پس پرده غيبت است، اگر من از او دفاع كنم، خدا به من چه پاداشى مى دهد؟ چه كسى از امام زمان، مومن تر است؟ اگر نتيجه دفاع از يك مؤمن عادى، آزادى از آتش جهنم است، پس دفاع از امام زمان نتيجه اش چيست؟