وقتى به مكّه براى زيارت خانه خدا مى روى مهمان خدا مى شوى و چون با لباس احرام بر دور كعبه طواف مى كنى قلب خويش را صفا مى دهى و پاكِ پاك مى شوى.
آيا مى دانى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) ارزش يك سفر عمره رابالاتر از دنيا و هر آنچه در دنيا است مى داند و آن را مايه پاك شدن از همه گناهان معرفى مى كند.[3]
حتماً مى گويى: معلوم نيست چه موقعى خداوند توفيق آن دهد كه به مكّه سفر كنم.
آيا دوست دارى تا من كارى را ياد شما بدهم كه ثواب حج و عمره داشته باشد؟
پيشنهاد من زياد سخت نيست و داخل خانه خودت مى توانى آن را انجام بدهى !
لازم نيست جايى بروى، همين الآن مى توانى به ثواب حج و عمره برسى !
حتماً مايل شدى بدانى كه آن چه كارى است.
برادرم !
يك لحظه كتاب را كنار بگذار و نگاهى به اطراف خود بينداز !
جارو برقى به تو چشمك مى زند !
از تو مى خواهم تا خانه را جارو كنى !
من از تو مى خواهم حساب كنى وقتى خانه را جارو مى كنى چند قدم بر مى دارى !
حتماً مى گويى: آقاى نويسنده، ما جارو كردن را به خاطر اين كه دلت نشكند قبول كرديم، ديگر دست بردار، چه كسى حوصله دارد حساب كند كه براى جارو كردن اتاق چند قدم بر مى دارد؟
شما نمى دانى كه من مى خواهم بدانم خداوند به شما ثواب چند حج و عمره مى دهد؟
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
هر كس كه به خانواده خود خدمت كند به عدد هر قدمى كه بر مى دارد، خداوند به او ثواب حج و عمره مى دهد.[4]
مى بينم كه با عشق طواف كعبه، خانه را جارو مى كنى !
به راستى ما چه دين كاملى داريم و خودمان خبر نداريم !
افسوس كه ما را سرگرم كردند تا نفهميم پيرو چه دينى و آيينى هستيم !
تو را به خدا، انصاف بده آيا با عمل كردن به همين يك حديث، زندگى هاى ما شيرين تر نمى شود؟
آيا مشتاق هستى خاطره اى از زندگى حضرت على(عليه السلام) برايت نقل كنم.
مگر همه ما حضرت على(عليه السلام) را الگوى خود قرار نداده ايم؟
ولى متأسفانه فقط به گوشه هايى از زندگى آن حضرت توجّه كرده ايم و هرگز به تمام زندگى آن حضرت دقّت نكرده ايم.
يك روز رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) تصميم گرفت كه به خانه حضرت زهرا(عليها السلام) برود و از دختر خود ديدارى داشته باشد.
وقتى پيامبر وارد خانه شد با چه منظره اى روبرو شد؟
او ديد كه حضرت على(عليه السلام) كنار حضرت زهرا(عليه السلام) نشسته و با هم دارند با آسياب دستى، گندم آسياب مى كنند.[5]
آن زمان كه نانوايى وجود نداشت و زنان مدينه با آسياب دستى گندم را آسياب مى كردند و نان مى پختند و اين كار مخصوص زنان خانه دار بود. حضرت على(عليه السلام)را نگاه كن كه چگونه در كارهاى خانه، همسر خود را كمك مى كند !
من و تو هم اگر حضرت على(عليه السلام) را الگو قرار داده ايم بايستى در كارهاى خانه همسر خود را كمك كنيم تا مهر و صميميّت در خانه ما موج بزند.
آرى، حضرت على(عليه السلام) اين چنين درس محبّت و صفا را به شيعيانش مى آموزد و درود خدا بر مردانى كه آيين همسردارى را از امام مهربان خويش فرا گرفتند.