براى همه ما لحظاتى پيش مى آيد كه احساس مى كنيم به خدا نزديك تر شده ايم و به معنويت گرايش بيشترى پيدا كرده ايم.
مثلا در ماه رمضان و شب هاى قدر، دلهاى ما روشن مى شود و نور ايمان را در وجود خود احساس مى كنيم.
به راستى اوّلين و مهمترين نشانه زياد شدن ايمان چيست؟
ما از كجا بفهميم كه ايمان ما كامل تر شده است؟
آيا موافقى همين سؤال را از امام صادق(عليه السلام) بنماييم؟
اين پاسخ آن حضرت است:
هر چه ايمان شما بيشتر شود محبّت شما به همسرت بيشتر مى شود.[25]
يعنى حواست باشد، اگر تو به سوى خدا ميل پيدا كردى و نماز و عبادتت بيشتر شد، بايد ببينى آيا همسر خود را بيشتر از قبل دوست دارى يا نه؟
اگر جواب مثبت بود پس خوشا به حالت ! زيرا كه در معنويت رشد كرده اى !
اگر نماز خواندن تو بيشتر از قبل شد، امّا اخلاق تو نسبت به همسرت بهتر نشد، بلكه نسبت به او بى تفاوت شدى بايد بدانى كه آن عرفانى كه دنبالش رفته اى سرابى بيش نيست !
من چقدر افرادى را ديده ام كه چون در وادى عرفان قدم برداشته اند به همسر خود كم مهرى ها نموده اند !
آخر الگوى ما چه كسى مى باشد !
اگر ما واقعاً شيعه امام صادق(عليه السلام) هستيم پس چرا رفتار ما با سخن آن حضرت، مطابقت ندارد؟
آرى، زمانى مى توانى دم از عشق به خدا بزنى و يقين كنى كه در مسير صحيح عرفان پيش رفته اى كه محبّت و عشقت به همسرت، بيشتر شود.
بنازم اين مكتب شيعه را چگونه بين عشق به خدا و عشق به همسر رابطه برقرار مى كند !
و افسوس كه ما چقدر از اين حقايق غافل مانده ايم !
و شايد تعجّب كنى كه امام صادق(عليه السلام) در سخن ديگر مى فرمايد:
هر كس كه محبّت و عشقش به ما اهل بيت(عليهم السلام) زيادتر شود، محبّتش به زنان بيشتر مى شود.[26]
مقدارى فكر كن، به راستى چه ارتباطى بين عشق به اهل بيت(عليهم السلام) و عشق به همسر وجود دارد؟
آرى، اگر به سفر كربلا مى روى يا نجف را زيارت مى كنى و به بركت اين سفر، روح و جانت با محبّت اهل بيت(عليهم السلام) صفا مى گيرد بايد عشق و محبّتت به همسرت بيشتر شود.