ما مردان به گونه اى خلق شده ايم كه همواره مى خواهيم كارهاى بزرگ انجام دهيم و به وسيله آن امتياز زيادى بگيريم.
و همين موضوع را در زندگى زناشويى خود مى آوريم و تلاش مى كنيم تا كار بزرگى را براى همسرمان انجام دهيم.
خوب انجام كار بزرگ به زمان زيادى نياز دارد.
آرى، تو ماه ها تلاش مى كنى و اضافه كارى مى روى تا پولى به دست آورى و همسرت را به يك سفر خوب و عالى ببرى !
وقتى بعد از شش ماه تلاش، او را به مسافرت مى برى، پيش خود خيال مى كنى كه حتماً همسر تو بسيار خوشحال خواهد شد چرا كه تو كار مهمّى انجام داده اى ، امّا مى بينى كه همسر تو به اندازه اى كه فكر مى كردى خوشحال نشده است و حسابى گيج مى شوى !
آخر تو شش ماه تمام جان كندى و كار كردى تا توانستى هزينه اين سفر را فراهم كنى.
براى روشن شدن موضوع، خوب است در اينجا ويژگى زنان را بيان كنم:
1 . زنان طورى خلق شده اند كه به هر كار محبّت آميز، امتيازى خاص مى دهند حال مى خواهد آن كار كوچك باشد يا بزرگ.
2 . زنان به مجموع امتيازهايى كه شما آورده ايد نگاه مى كنند.
شما شش ماه كار كردى و يك سفر عالى براى همسرت فراهم كردى و پيش خودت فكر مى كنى كه اين سفر داراى هزار امتياز است !
آرى، ما مردان اين گونه هستيم كه بين يك سفر و هديه يك شاخه گل، خيلى فرق مى گذاريم.
از نگاه ما اگر هديه شاخه گل، ده امتياز باشد، يك سفر در بهترين نقطه كشور و در بهترين هتل، هزار امتياز مى آورد چرا كه ما به هزينه ها، نگاه مى كنيم و امتياز بندى مى كنيم.
اما زنان به شاخه گل و سفر، به يك صورت امتياز مى دهند ! !
حالا حساب كن كه تو شش ماه تلاش كردى و پول سفر را فراهم كردى و از محبّت هاى كوچك ديگر چشم پوشى كردى چون مى خواستى به يكباره هزار امتياز به دست آورى، امّا غافل بودى كه شما همان ده امتياز را به دست مى آورى.
آرى، همسر تو نياز دارد تا هر روز به او محبّت هاى كوچك بكنى !
باز تأكيد مى كنم چون كارهاى كوچك براى ما مردان كم ارزش است پس خيال مى كنيم كه اين كارها براى همسرمان هم كم ارزش خواهد بود براى همين همواره به فكر اين هستيم كه براى او كارى بزرگ انجام دهيم.
همسر تو نيازمند اظهار محبّت هاى پى در پى و هداياى فراوان، امّا كوچك است !
براى او مهم نيست كه هداياى تو بزرگ باشد يا كوچك، مهم اين است كه تو همواره به وسيله اى به او محبّت كنى !
اين فكر را از سرت بيرون كن كه با انجام كارهاى بزرگ و شايسته ولى در فاصله زمانى طولانى، بتوانى نياز عاطفى همسر خود را بر آورده سازى !
آنچه براى همسر تو مهم است استمرارِ موردِ توجّه بودن است اگر چه به صورت يك هديه كوچك در هر روز باشد.
مردى كه ياد گرفته است براى شريك زندگى خود كارهاى كوچك انجام دهد همواره شادى و نشاط را در چهره همسر خود مى يابد و اينجاست كه اين مرد، احساس خوشبختى مى كند و اعتماد به نفس قوى پيدا مى نمايد.
حضرت على(عليه السلام) در سخنى مى فرمايد كه زن، "ريحانه" است.[42]
در زبان عربى به گل خوشبو، "ريحانه" مى گويند.[43]
و تو مى دانى كه يك گل خوشبو را بايد هر روز آب بدهى و از آن مواظبت بكنى !
آيا مى توانى بگويى كه من شش ماه به گل، آب نمى دهم در عوض صبر مى كنم و يكباره يك استخر آب به آن گل مى دهم؟
آن وقت ديگر گل تو خشك شده است، يك دريا آب هم نمى تواند آن را زنده كند.
پس بيا و هر روز به همسر خود محبّت كن تا همواره شاهد شادابى و نشاط او باشى.
خلاصه آن كه همسر شما به همان اندازه كه از كارهاى بزرگ خوشحال مى شود از كارهاى كوچك نيز شاداب مى شود.
ما مى توانيم بدون آن كه دست به كارهاى پر هزينه و بزرگ بزنيم با انجام كارهاى كوچك امتيازهاى مثبت از همسر خود بگيريم. (البتّه خانم هاى محترم هم بايد با قدردانى از اقدامات كوچك شوهرشان آنها را تشويق به ادامه آن بنمايند).
امتحان كنيد و يقين داشته باشيد كه هرگز پشيمان نمى شود:
ــ موقعى كه وارد خانه مى شويد قبل از هر كارى همسر خود را در بغل گرفته و او را ببوسيد.
ــ در هر فرصتى به او يك شاخه گل هديه كنيد.
ــ از نوع آرايش او تعريف كنيد.
ــ اگر به هر دليل، مجبور هستيد دير به خانه برويد با تلفن به او خبر دهيد.
ــ هنگامى كه او كار زيادى دارد در شستن ظرفها به او كمك كنيد.
ــ در وسط روز، از محل كار خود به او زنگ بزنيد و به او بگوييد كه دوستش داريد.
ــ قبل از ورود به بستر، دوش بگيريد و خود را خوشبو كنيد.
ــ هنگام رانندگى، به تذكرات او در رانندگى جامه عمل بپوشانيد.
ــ گاه گاهى براى او يك يادداشت محبّت آميز بگذاريد.
ــ هنگامى كه او با شما سخن مى گويد مستقيم به چشمهاى او نگاه كنيد و به او بفهمانيد كه سراپا گوش هستيد.
ــ هنگام گفتگو دستهاى او را بگيريد و نوازش كنيد.
ــ موقع خروج از منزل او را ببوسيد و با او خداحافظى كنيد.
ــ به او بگوييد: "وقتى كه از او دور هستيد دلتان براى او تنگ مى شود".
ــ همين حالا كتاب را زمين بگذاريد و به نزد او برويد و به او بگوييد: "عزيزم دوستت دارم !".
ــ او را با بوسه صبحگاهى از خواب بيدار كنيد.
ــ از او بپرسيد: "چه كسى مهتاب را دزديد و در چشم تو گذاشت؟".
ــ از دست پخت او تعريف و تمجيد كنيد.
ــ به او بگوييد: "تو بهترين نعمتى هستى كه خدا به من داده است".
ــ گيسوان او را نوازش كنيد.
ــ از او بخواهيد تا سرش را روى شانه شما بگذارد.
ــ در ميان روز، موقعى كه او مشغول كارهاى خانه است، بدون مقدمه، لحظاتى او را در آغوش بگيريد.