در اينجا مى خواهم از توسّل به حُرّ سخن بگويم و ماجراى كسانى را بازگو كنم كه حُرّ را درِ خانه خدا واسطه قرار داده اند و به حاجت خود رسيده اند، ولى قبل از آن مى خواهم خاطره اى نقل كنم:
وقتى به مدينه رفته بودم يكى از وهابى ها به من اعتراض كرد و گفت: توسّل كار حرامى است. من براى او آيه 98 سوره يوسف را خواندم: وقتى برادران يوسف به مصر رفتند يوسف به آن ها گفت: "پيراهن مرا نزد پدرم ببريد تا او به چشمان خود بمالد كه به اذن خدا بينا خواهد شد".
من به آن وهّابى گفتم: آيا قبول دارى كه وقتى يعقوب آن پيراهن را به چشم خود گذاشت بينا شد؟ او گفت: آرى، قرآن به اين نكته اشاره مى كند. گفتم: چرا يوسف پيراهن خود را فرستاد؟ حتماً در اين پيراهن اثرى بوده است. قرآن شهادت مى دهد كه پيراهن يوسف به اذن خدا شفا مى دهد! اين همان توسّل است.
وقتى چشم يعقوب با پيراهن يوسف شفا گرفت، پس خدا شفا را در اين پيراهن قرار داده است. آن وهابى به سخنان من گوش مى داد، فرصت را غنيمت شمردم و به او گفتم: "اگر تو باور دارى توسّل، شرك است پس بايد خليفه دوّم (عُمَر) را نيز مُشرِك بدانى"، او با تعجّب گفت: "اين چه حرفى است كه مى زنى؟"، من پاسخ دادم: "در كتاب صحيح بخارى كه معتبرترين كتاب شماست چنين آمده است: يك سال در مدينه خشكسالى شد، عمر چنين دست به دعا برداشت: "خدايا! ما به عموىِ پيامبر توسّل پيدا مى كنيم، پس باران براى ما بفرست!". اينجا بود كه آن جوان سكوت كرد و چيزى نگفت. اين مطلب در كتاب معتبر آنان آمده بود، او نمى توانست آن را انكار كند، خليفه دوّم به عبّاس (عموى پيامبر) توسّل جسته بود و او را واسطه درِ خانه خدا قرار داده بود.
وقتى حاجت مهمّى داريم مى توانيم جناب حُرّ را واسطه درگاه خدا قرار دهيم زيرا كه او در زمره شهدايى است كه مثل و مانند نداشته و نخواهند داشت! آن شهيدان جان خود را فداى امام حسين(عليه السلام) نمودند و خدا به آنان، مقامى بس بزرگ عطا كرد و توسّل به آنان، گره گشا است، اين همان راهى است كه خدا دوست دارد ما آن را بپيماييم.
وقتى پيامبر خون شهداى كربلا را در شيشه قرار مى دهد، پس معلوم مى شود كه اين شهيدان، جايگاه ويژه اى دارند، به من اجازه بده تا قلم راه خود را برود و سخن خود را صريح بازگو كند: پيراهن يوسف كجا و خون شهداى كربلا كجا؟ اگر پيراهن يوسف، چشم را شفا مى دهد، پس خون آن شهيدان چه كارها مى تواند بكند؟ خدا در پيراهن يوسف اثر شفا دادن را قرار داد، همانطور كه خدا به پيامبر فرمان داده است تا خون آن شهيدان را جمع كند و در شيشه قرار بدهد، خدا اثرى عجيب در خون شهيدان كربلا (كه خون حُرّ هم در آن شيشه هست) قرار داده است، پيامبر براى شفاعت، آن خون ها را ذخيره كرده است، روشن است كه اگر در روز قيامت، خون شهيدان كربلا گره گشايى مى كند اكنون هم مى تواند گره گشاى مؤمنان باشد.

* * *

اكنون وقت آن است تا هفت ماجرا را بازگو كنم كه افرادى با توسّل به حُرّ شهيد به حاجت هاى خود رسيده اند و گرفتارى آنان برطرف شده است. من همه اين ماجراها را از كتاب "حُرّ كربلا" نوشته "مهدى اجلاليان" نقل مى كنم.