بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
شيعه از زمانى كه خود را شناخته، غم بزرگى در وجودش احساس كرده است، غمى كه پايانش جز با ظهور حضرت مهدى(عليه السلام) نيست، شيعه نمى تواند از ياد ببرد كه چگونه عدّه اى بر خانه حضرت فاطمه(عليها السلام) هجوم بردند، در آنجا آتش افروختند به دختر پيامبر ستم روا داشتند و حضرت محسن(عليه السلام) را به شهادت رساندند.
خدا به خيلى ها محبّت حضرت فاطمه(عليها السلام) را ارزانى داشته است، آنان هر سال در هفته اوّل ربيع الأول آن حوادث را به ياد مى آورند و براى حضرت محسن(عليه السلام)مجلس عزا مى گيرند چرا كه بر اين باورند حضرت محسن(عليه السلام)يكى از سندهاى مظلوميّت اهل بيت(عليهم السلام)است.
مدّتى پيش، ديدگاه ديگرى در اين موضوع مطرح شد، آن ديدگاه چنين مى گفت: "حادثه هجوم به خانه حضرت فاطمه(عليها السلام) و شهادت محسن(عليه السلام) حدود 75 روز بعد از رحلت پيامبر روى داده است".
كسى كه مطالعات تاريخى داشته باشد مى داند آن ديدگاه صحيح نيست و شواهد تاريخى آن را تأييد نمى كند، ولى همه مردم كه كتاب هاى تاريخى را نخوانده اند، براى همين براى بعضى از افراد سؤالاتى پيش آمد...
آنان در جستجوى پاسخ بودند و دوست داشتند حقيقت را بدانند، براى همين تصميم گرفتم تا اين كتاب را بنويسم و به آن سؤالات پاسخ بدهم.
من اين كتاب را در دو فصل تنظيم نمودم:
در فصل اوّل اثبات كردم كه حادثه هجوم به خانه حضرت فاطمه3 در هفته اوّل ربيع الأول روى داده است و شواهد تاريخى اين مطلب را ذكر كردم.
در فصل دوم به نقد آن ديدگاهى پرداختم كه مى گويد: "حادثه هجوم 75 روز بعد از رحلت پيامبر بوده است"، و با بررسى علمى، ضعف اين سخن را ثابت نمودم و تصريح كردم كه هرگز نمى توان به آن ديدگاه، اعتمادى كرد.
از خداوند مى خواهم اين تلاش مرا قبول نمايد و اين كتاب را راهى به سوى روشنايى قرار بدهد.
مهدى خُدّاميان آرانى