"مُلْتَزَم" نام قسمتى از كعبه است كه فضيلت زيادى دارد، همان جايى كه وقتى آدم(عليه السلام) در هنگام طواف كعبه به آنجا رسيد خدا به او وحى كرد: "اى آدم هر كس از فرزندان تو در اين مكان به گناهان خود اعتراف كند و از من بخواهد كه گناهان او را ببخشم، من او را مى بخشم".
وقتى طواف كعبه را از مقابل "حجرالاسود" آغاز مى كنم و كعبه را دور مى زنم به سوى "رُكن يَمانى" مى روم، حدود يك متر و نيم قبل از ركن يمانى، "مُلتَزَم" قرار دارد. دعا در اين مكان مستجاب است و در آنجا خدا حاجت هاى بندگان خود را خيلى سريع مى دهد.
وقتى هفت دور گرد كعبه طواف كنم و در دور آخر كنار مُلتَزَم برسم خدا دستور مى دهد تا همه درهاى بهشت به سوى من باز شوند! آن وقت است كه مى توانم حاجت هاى مهمّ خودم را به خدا بگويم زيرا درياى رحمت خدا به سوى تو باز شده است، اين نتيجه يك طواف كعبه است.
در اينجا مى خواهم حديثى از امام صادق(عليه السلام) را بازگو كنم، آن حضرت فرمود: "برآورده كردن حاجت مؤمن بهتر از ده طواف است".
وقتى در سخن امام(عليه السلام) دقّت مى كنم به دو نكته مى رسم:
الف . در هنگام طواف، درهاى بهشت براى طواف كننده باز مى شود.
ب . برآورده كردن حاجت مؤمن، ده برابر طواف ارزش دارد.
وقتى اين دو نكته را كنار هم مى گذارم به اين نتيجه مى رسم كه هنگام برآوردن حاجت مؤمن، خدا ده بار درهاى بهشت را براى من باز مى كند، آرى، اگر طواف خانه خدا باعث مى شود تا درهاى مهربانى و رحمت خدا به سوى من گشوده شود، پس حتماً هنگامى كه براى رفع مشكل فرد مؤمنى قدمى برمى دارم، مهربانى بيشترى از جانب خدا به سوى من نازل مى شود.
اكنون از خود مى پرسم: خواسته تو از من چيست؟ مگر تو از ما نخواستى تا براى ظهور تو، زياد دعا كنيم؟ حاجت تو اين است كه شيعيانت براى ظهورت بسيار دعا كنند، وقتى برآورده كردن حاجت يك مؤمن برابر با ده طواف باشد، پس اگر من براى تو (كه مولاى مؤمنان هستى) دعا كنم و خواسته تو را عملى كنم چقدر خدا به من ثواب مى دهد؟!