آيا تا به حال فكر كرده ايد كه انسان هاى بزرگ چگونه به اوج مى رسند؟
ما معمولاً فكر مى كنيم كه آنان كارهاى بسيار بزرگى انجام مى دهند و به خاطر آن كارهاى بزرگ به بزرگى و افتخار مى رسند. در حالى كه واقعيت چيز ديگرى است. خيلى وقت ها آنها كارهاى كوچكى را يك عمر انجام مى دهند، كارى كوچك، امّا بسيار ارزشمند. خدا هم به خاطر آن كار كوچك، آنها را بزرگ و عزيز مى كند.
نمى دانم نام "آيت الله بروجردى" را شنيده اى؟ مرجع بزرگ جهان شيعه كه آوازه اش در تمام جهان اسلام پيچيده بود، شخصيّتى كه جهان تشيّع، همانند او را كمتر به چشم ديده است!
امروز مى خواهم يكى از كارهاى اين مرد بزرگ را براى شما بگويم:
اين مرد بزرگ وقتى مى خواست استراحت كند، در اتاق خود مى گشت تا مبادا قلم يا خودكارى در آنجا باشد!
اگر در اتاقى كه او مى خواست استراحت كند قلمى بود كه با آن حديث و سخن امامان معصوم(عليهم السلام) نوشته شده بود، او اوّل آن قلم را از اتاق خارج مى نمود و بعداً استراحت مى كرد، وقتى علّت اين كار را از او سؤال مى كردند در جواب مى گفت: من به آن قلمى كه با آن حديث نوشته شده است، احترام مى گذارم و نمى توانم پاى خود را در آن اتاق دراز كنم!
او يك عمر اين گونه به قلم احترام گذاشت، اگر در اتاق، كتابى بود كه در آن علوم محمّد و آل محمّد(عليهم السلام) نوشته شده بود، هرگز پاى خود را دراز نمى كرد.[38]