خدايا! از تو مى خواهم اگر به من نعمتى عنايت مى كنى، حتماً توفيق شكرگزارى آن را هم به من عنايت نمايى!
اگر براى من سختى و بلايى را مقدّر مى كنى، از تو مى خواهم كه صبر بر آن را هم به من كرم نما تا از من راضى و خوشنود باشى.
خدايا! كارى كن كه من هرگز تو را فراموش نكنم، از تو مى خواهم تا گناهان مرا به خوبى ها تبديل كنى كه تو خودت در قرآن چنين وعده دادى كه گناهان را به خوبى ها تبديل مى كنى.
من به تو پناه مى برم از قلبى كه با ياد تو خاشع و فروتن نمى شود، به تو پناه مى برم از چشمى كه در درگاه تو اشك نمى ريزد، من به تو پناه مى برم از نمازى كه مى خوانم و تو آن را قبول نمى كنى.
خدايا! كارى كن كه از دانش و علم خود براى سعادت و رستگارى بهره بگيرم و به دانسته هاى خود عمل كنم.*P*51
من از دانشى كه برايم فايده نداشته باشد و از دعايى كه مستجاب نشود به تو پناه مى برم!*P*52
من به رحمت تو بيش از عمل خود اميد دارم، من مى دانم كه رحمت تو از گناهان من بيشتر و بيشتر است، در زندگى خود هر چه خوبى داشته ام از لطف تو بوده است و اين تو بودى كه بلاها و سختى ها را از من دور كردى، من فقط به تو اميد دارم و از تو مى خواهم كه به فقر و بيچارگى من رحم كنى.*P*53
تو هرگز از عطا و جود و بخشش، پشيمان نمى شوى، فقط تو هستى كه وقتى عطايى مى كنى منّت نمى نهى.
تو درى را به سوى بندگان خود باز نمودى و نام آن در را "توبه" نهادى، و همه را دعوت كردى كه به سوى تو توبه كنند و وعده دادى كه گناهان ما را ببخشى، اكنون من به سوى تو توبه مى كنم و از تو مى خواهم تا بار ديگر با من مهربانى كنى و گناهم را ببخشى.*P*54