پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در مسجد نشسته بود و ياران و دوستانش گرد او حلقه زده بودند.
در اين هنگام، آن حضرت نگاهى به ياران خود نموده و فرمود:
آيا مى خواهيد سلاحى را به شما معرفى كنم تا با استفاده آن از شرّ دشمن خود نجات يابيد؟
همه در فكر فرو رفتند كه مگر خطرى، شهر مدينه را تهديد مى كند كه پيامبر سخن از سلاح به ميان مى آورد.
اما پيامبر در ادامه كلام خود به اين نكته اشاره كرد كه اين سلاح، اثر ديگرى هم دارد و آن اينكه رزق و روزىِ شما را هم زياد مى كند.
به راستى اين سلاح چيست كه هم شرّ دشمن را كوتاه مى كند و هم باعث بركت زندگى ما مى شود؟
مردم مى خواستند بدانند كه اين سلاح چيست، براى همين از پيامبر درخواست كردند تا آن سلاح را معرفى كند.
اينجا بود كه پيامبر فرمودند:
اگر شما هر صبح و شام دعا كنيد به آن سلاح دست يافته ايد كه دعا سلاح مؤمن است.
آرى، بزرگ ترين دشمن ما، شيطان است و چون ما به درگاه خدا رو كنيم و با او مناجات كنيم، چنان رحمت خداوند بر ما نازل مى شود كه ديگر شيطان نمى تواند با وسوسه هاى خود ما را فريب دهد.[1]