آيا مى دانيد خدا چه موقع حيا مى كند و خجالت مى كشد ؟
شايد بار اوّلى است كه اين مطلب را مى شنوى !
امام صادق(عليه السلام) فرمودند:
هر گاه بنده اى دست خود را به سوى خدا بلند بنمايد خداوند خجالت مى كشد كه دست او را خالى برگرداند.
آرى، وقتى كه تو دست گدايى خود را به سوى او (كه مهربان ترين مهربانان است) بلند كرده اى، آيا مى شود كه او تو را نا اميد كند؟
خدا به ما دستور داده است كه اگر گدايى به درب خانه ما آمد ما او را نا اميد نكنيم، پس چطور مى شود كه او گدايانِ خود را نا اميد كند؟
براى همين است كه امام صادق(عليه السلام) به ما دستور داده اند كه چون دست هاى خود را به سوى آسمان گرفتيد و دعا نموديد پس آن دست ها را به سر و صورت خود بكشيد.
آيا علت اين دستور را مى دانى؟
زيرا خداوند رحمت خود را بر دست هاى تو نازل مى كند، آرى، دست هاى تو پر از مهربانى او شده است، آيا نبايد مهربانى را به چشم كشيد؟[35]