آيا مى خواهى ثواب تو از همه مردم بيشتر باشد؟

رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
هر كس اين دعا را بعد از نماز صبح و مغرب ده بار بگويد، نزد خدا از همه مردم برتر خواهد بود و ثواب بيشترى را به سوى خود جذب خواهد نمود.
لا الهَ الاّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيي وَيُميتُ وَيُميتُ وَيُحْيي وَهُوَ حَىٌّ لايَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلى كُلِّ شَىء قَديرٌ.
معبودى جز خداى يگانه نيست، شريكى براى او نيست، دارايى جهان از آن اوست و ستايش مخصوص او است، زنده مى كند و مى ميراند، مى ميراند و زنده مى كند و او زنده اى است كه هرگز نمى ميرد، همه خيرها به دست او است و بر هركارى تواناست.[93]
و امام صادق(عليه السلام) فرمود:
هركس اين دعا را قبل از طلوع خورشيد و قبل از غروب آن بگويد، آن دعا براى كفّاره گناهانش كافى خواهد بود.[94]

دعا براى همه افراد مؤمن

روز قيامت است و آتش جهنم شعله مى كشد و همه مردم در وحشت و اضطراب هستند.
آنجا را نگاه كن، آن مرد را مى گويم كه مأموران عذاب، او را به سوى جهنم مى برند.
فرياد ناله وگريه او بلند است !
آيا كسى هست تا شفاعت اين مرد را بنمايد؟
گروه زيادى از مؤمنان از زن و مرد، اين منظره را مى بينند و آنها تصميم مى گيرند تا شفاعت اين مرد را بنمايند.
براى همين دست هاى خود را به آسمان بلند كرده و اين چنين دعا مى كنند:
خدايا، اين همان كسى است كه در دنيا براى ما دعا مى كرد و از تو براى ما طلب رحمت و بخشش مى كرد. بار خدايا، اكنون شفاعت ما را در حق او بپذير !
اكنون خدا هم به احترام مؤمنان، او را از آتش جهنم نجات مى دهد.
آيا اين مرد را مى شناسيد؟
او كسى است كه در دنيا اين دعا را زياد مى خواند:
الّلهُّمَ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ.
بار خدايا، مردان و زنان مؤمن را ببخشاى !
خواننده محترم، تو هم از امروز تصميم بگير به اين حديث رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) عمل كنى و اين دعا را زياد بخوانى.[95]
اين گونه همّت بالاى خود را نشان مى دهى و باعث خوشحالى همه افراد مؤمن درطول تاريخ مى شوى و آنان هم روز قيامت شفاعت تو را مى كنند.
امام صادق(عليه السلام) فرمود:
هر كس روزى بيست و پنج بار اين دعا را بخواند خداوند به اندازه همه مردان و زنان مؤمن (از اول خلقت دنيا تا روز قيامت)، در پرونده او عمل نيكو مى نويسد.[96]

دعايى مهم براى هر صبح و شام

يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) خدمت آن حضرت عرضه داشت:
دعايى را به من آموزش بدهيد تا هر صبح و شام آن را بگويم.
امام صادق(عليه السلام) اين دعا را به او ياد داد تا هر صبح وشام بخواند:
الْحَمْدُ للهِ الّذي يَفْعَلُ ما يَشاءُ وَلايَفْعَلُ ما يَشاءُ غَيْرُهُ، الْحَمْدُ للهِ كَما يُحِّبُ اللهُ أَنْ يُحْمَدُ، الْحَمْدُ للهِ كَما هُوَ أَهْلُهُ، اللّهُمَّ أدْخِلْني في كُلِّ خَيْر أَدْخَلْتَ فيهِ مُحَمّداً وَآلَ مُحَمّد، وَأَخْرِجْني مِنْ كُلِّ سُوء أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمّداً وَآلَ مُحَمّدً، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمّد وَآلِ مُحَمّد.
ستايش خدايى را كه هر آنچه بخواهد انجام مى دهد و هيچ كس ديگر اين قدرت را ندارد. ستايش مى كنم خداى خويش را همانطور كه او دوست دارد ستايش شود و چنانكه او شايسته حمد و ستايش است خدايا، هر خير و خوبى كه به محمد و آل محمد داده اى به من هم بده و هر بدى را كه از آنها دور كردى، از من هم دور بگردان و بر محمد و آل محمد(عليهم السلام) درود بفرست.[97]

آيا مى خواهى خدا روز قيامت تو را راضى كند؟

هر كس كه هر صبح و شام اين دعا را بخواند بر خداوند متعال، لازم است كه او را در روز قيامت شاد سازد:
رَضيتُ بِاللهِ رَبّاً، وَبِالْإسْلامِ ديناً، وَبِمُحَمَّد(صلى الله عليه وآله وسلم) نَبيّاً، وَبِالْقُرآنِ بَلاغاً، وَبِعَليّ إماماً.
از اين كه خداوند يگانه، پروردگار من; اسلام، دين من; حضرت محمد(صلى الله عليه وآله وسلم) پيامبر من; قرآن، كتاب من و حضرت على(عليه السلام) امام من است، راضى و خشنود هستم.[98]

دعايى كه همه پيامبران مى خواندند

امام صادق(عليه السلام) فرمود:
اين دعا از حضرت آدم(عليه السلام)، تا پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم)، از پيامبرى به پيامبر ديگر به ارث رسيده است و همه پيامبران آن را خوانده اند.
پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) هم در آغاز هر روز اين دعا را مى خواند:
اللّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ ايماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبي وَيَقيناً، حَتّى أَعْلَمُ أنَّهُ لَنْ يُصيبَني إلاّ ما كَتَبْتَ لي وَرَضِّني بِما قَسَمْتَ لي.
بار خدايا، از تو مى خواهم ايمانى به من بدهى كه قلبم را زنده كند، يقينى به من بدهى كه بدانم جز آنچه تو برايم تقدير كردى به من نمى رسد و مرا به آنچه برايم تقدير كردى راضى بنما.[99]

فرشتگان به تو مژده مى دهند

آيا مى خواهى لحظه جان دادن، فرشتگان به تو بشارت و مژده رستگارى بدهند؟
امام باقر(عليه السلام) در حديثى، به اين نكته اشاره مى كند كه هر كس با شرايط، اين دعا را همواره بخواند لحظه مرگ، فرشتگان به او بشارت مى دهند:
يا أَسْمَعَ السّامِعينَ وَيا أَبْصَرَ النّاظِرينَ، وَيا أَسْرَعَ الْحاسِبينَ، وَيا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ وَيا أَحْكَمَ الْحاكِمينَ.
اى شنونده ترين شنونده ها، اى بيناترين بينايان، اى سريعترين محاسبه گران، اى مهربان ترين مهربانان و اى حاكمترين حكم كنندگان ![100]

آيا خير زياد مى خواهيد

امام صادق(عليه السلام) فرمود:
هر كس اين دعا را بعد از نماز مغرب سه بار بگويد خير زياد به او عطا خواهد شد:
الْحَمْدُ للهِ الذي يَفْعَلُ ما يَشاءُ وَلايَفْعَلُ ما يَشاءُ غَيْرُهُ
ستايش خدايى را كه فقط اوست كه هر آنچه اراده كند مى تواند انجام دهد و ديگران چنين قدرتى ندارند.[101]

دعايى كه خير دنيا و آخرت را به من داد

يكى از ياران امام كاظم(عليه السلام) به نام "هِلْقام" به آن حضرت گفت كه به من دعايى ياد بدهيد كه خير دنيا و آخرت در آن بوده و مختصر و كوتاه هم باشد.
امام به او فرمود:
بعد از نماز صبح تا هنگامى كه آفتاب طلوع مى كند اين دعا را تكرار كن.
هلقام شروع به خواندن اين دعاى كوچك و پر معنى نمود; در حالى كه وضع اقتصاديش از همه فاميل و آشنايانش بدتر بود. مدتى نگذشت كه به بركت اين دعا، وضع زندگى او از همه بهتر شد.
و آن دعا اين است:
سُبْحانَ اللهِ الْعَظيمِ وَبِحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَأَسْأَلُهُ مِنْ فَضْلِهِ.
خداوند ازهر عيبى منزّه است و ستايش مخصوص اوست، از او طلب آمرزش مى كنم و فضل او را طلب مى كنم.[102]

دعاى غريق را فراموش نكنيد

امام صادق(عليه السلام) با "عبد الله بن سنان" در مورد روزگار غيبت امام زمان(عليه السلام) سخن مى گفت.
امام به او فرمود:
در آن زمان، فتنه هاى شديدى پيش مى آيد و ازاين فتنه ها نجات پيدا نمى كند مگر كسى كه دعاى غريق را بخواند.
عبد الله بن سنان سؤال كرد كه دعاى غريق چه دعايى است؟
امام فرمود:
دعاى غريق، اين دعا مى باشد:
يا اللهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.
اى خداى يگانه، اى مهربان، اى بخشنده، اى كسى كه دل ها را متحوّل مى كنى، دل مرا بر دين خود ثابت بنما.[103]

قبل از طلوع خورشيد براى خود افتخارى كسب كن !

اين دعا را هر روز قبل از طلوع خورشيد بخوان:
اللهُ أكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ، وَسُبْحانَ اللهِ بُكْرَةً وَأصيلا، وَالْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمينَ كَثيراً، لاشَريكَ لَهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمّد وَآلِهِ.
خدا بزرگ تر از آن است كه به وصف آيد و او را هر صبح و شامگاه از هر عيبى منزّه مى دانم، ستايش زياد مخصوص خداى عالميان است، شريكى براى خدا نيست، بار خدايا بر محمد و آل محمد درود بفرست.
امام باقر(عليه السلام) فرمودند:
هر فردى كه قبل از طلوع خورشيد اين دعا را بخواند فرشته اى مى آيد و اين دعا را به سوى آسمان مى برد.
فرشتگان به او مى گويند كه چه چيزى همراه خود دارى؟
او در جواب آنها مى گويد كه همراه من دعا و كلمه هايى است كه يكى از بندگان مؤمن خدا گفته است.
آن فرشتگان براى كسى كه اين كلمات را گفته است، طلب رحمت مى كنند.
خلاصه آنكه اين فرشته به هر آسمانى كه مى رود همين جريان روى مى دهد و فرشتگان آن آسمان ها براى گوينده اين دعا، طلب رحمت و مغفرت مى كنند.
تا آنجا كه اين فرشته به عرش خدا مى رسد.
فرشتگانى كه در عرش خدا هستند نيز همين سؤال را مى كنند و چون آن جواب را مى شنوند براى گوينده اين دعا طلب رحمت و مغفرت مى كنند.[104]
آيا بهترين دعا را مى شناسيد؟

امام صادق(عليه السلام) فرمودند:
بهترين دعا و حاجتى كه از خدا خواسته مى شود اين دعا مى باشد:
اللّهُمَّ فَقِّهْني في الدّينِ، وَحَبِّبْني إلى الْمُسْلِمينَ، وَاجْعَلْ لي لِسانَ صِدْق في الآخَرينَ.
بار خدايا، فهم در دين به من عنايت كن، محبت مرا در ميان مسلمانان قرار ده و مرا در ميان ديگران از راستگويان قرار ده.[105]

آيا متوجّه شدى آن دو فرشته به تو چه گفتند؟

"ابوحمزه ثمالى" مى گويد:
من اول صبح به طرف خانه امام سجاد(عليه السلام) حركت كردم تا با آن حضرت ديدارى داشته باشم و از حضور آن حضرت استفاده ببرم.
هنگامى كه جلوى درب خانه آن حضرت رسيدم ديدم كه آن حضرت از خانه بيرون آمدند.
من سلام كردم و حضرت جواب سلام مرا داد.
بعد ديدم كه امام اين دعا را مى خواند:
بِسْمِ اللهِ، آمَنْتُ باللهِ، وَتَوَكَّلْتُ عَلىَ اللهِ.
به نام خدا، به خدا ايمان دارم و به او توكّل مى كنم
بعد امام سجاد(عليه السلام) رو به من كرد و فرمود:
هر كس كه از در خانه خود بيرون مى رود شيطان سر راه او مى آيد، پس هنگامى كه آن شخص اين دعا را بخواند و بِسْمِ الله بگويد، دو فرشته اى كه مأمور ثبت اعمال او هستند به آن شخص مى گويند: "خدا امور تو را كفايت كرد" و چون ، آمَنْتُ باللهِ را بگويد آن دو فرشته مى گويند: "هدايت شدى"، وچون تَوَكَّلْتُ عَلىَ اللهِ را بگويد، آن دو فرشته به او مى گويند: "در حفاظت خدا هستى"، در اين هنگام است كه شيطان از او دور مى شود.[106]

دعايى كه در آسمان ها معروف شده بود

پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) با جبرئيل (كه به شكل مرد عربى ظاهرشده بود) مشغول گفتگو بود.
در اين ميان، ابوذر غفارى به سوى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) آمد، ولى هنگامى كه ديد آن حضرت مشغول سخن گفتن با آن مرد عرب است، نزديك نيامد چون نخواست مزاحم آنها بشود.
در اين هنگام جبرئيل به پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) عرضه داشت:
اگر ابوذر به من سلام مى كرد، جواب سلام او را مى دادم، اى پيامبر اين ابوذر دعايى دارد كه نزد فرشتگان آسمان بسيار معروف است !
جبرئيل به آسمان عروج كرد، لحظاتى گذشت و ابوذر به سوى پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) بازگشت.
پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به او فرمود:
اى ابوذر، جبرئيل به من خبر داد كه دعاى تو نزد فرشتگان آسمان، معروف و مشهور شده است. كدام دعا را همواره مى خوانى؟
ابوذر در پاسخ گفت:
اى رسول خدا، دعايى كه من همواره مى كنم اين است:
اللّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ الإيمانَ بِكَ، وَالتَّصْديقَ بِنَبِيِّكَ، وَالْعافيَةَ مِنْ جَميعِ الْبَلاءِ، وَالشُّكْرَ عَلى الْعافيَةِ، وَالْغِنى عَنْ شِرارِ النّاسِ.
بار خدايا، ايمان به خودت، تصديق پيامبرت، عافيت از هر بلا، شكر گزارى بر اين عافيت و بى نيازى از افراد بد را از تو مى خواهم.[107]

خدايا مرا به خودم وا مگذار !

"أمّ سَلَمه"، همسر پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) مى گويد:
نيمه شب بود، ديدم پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در بستر نيست، بلند شدم تا ببينم آن حضرت كجا رفته است.
ناگهان ديدم كه ايشان در گوشه اى از خانه، در حال نماز مى باشد و دست هاى خود را به سوى آسمان گرفته و در قنوت گريه مى كند.
گوش دادم ببينم چه دعايى را مى خواند، اين دعا را از ايشان شنيدم:
اللّهُمَّ لا تَنْزِعْ مِنّي صالِحِ ما أَعْطَيْتَني أَبَداً، اللّهُمَّ لا تُشْمِتْ بي عَدُّواً وَلا حاسِداً أَبَداً، اللّهُمَّ وَلاتَرُدَّني في سُوء اسْتَنْقَذْتَني مِنْهُ أَبَداً، اللّهُمَّ وَلا تَكِلْني إلى نَفْسي طَرْفَةَ عَيْن أَبَداً.
خدايا، نعمت هاى خوبى را كه به من داده اى از من مگير، خدايا مرا به شماتت دشمنم گرفتار مكن، خدايا بلايى را كه از من دور كرده اى به سوى من باز مگردان، خدايا، به اندازه چشم به هم زدنى مرا به خودم وامگذار.[108]

در هنگام سجده چنين بگو

امام صادق و امام كاظم(عليهما السلام) بعد از نماز واجب، به سجده مى رفتند و اين دعا را تكرار مى كردند:
أَسْأَلُكَ الرّاحَةَ عِنْدَ الْمُوْتِ، وَالْعَفْوَّ عِنْدَ الْحِسابِ.
خدايا، راحتى هنگام جان دادن و بخشش در هنگام حسابرسىِ روز قيامت را از تو مى خواهم.[109]
آرى، ما هم بايد هر روز اين دعا را در سجده بخوانيم باشد كه مرگ در كاممان شيرين شود و موقع حسابرسى اعمال شاهد بخشش و عفو خدا باشيم.

روزگار سختى پيش رو است

امام صادق(عليه السلام) با يكى از ياران خود به نام "زراره" در مورد روزگار غيبت امام زمان(عليه السلام) سخن مى گفت و درباره اين مطالب با زراره چنين گفتگو مى كرد: در آن روزگار، شيعيان سختى زيادى خواهند كشيد و امام زمان آنها غايب خواهد بود و آنان با انواع و اقسام فتنه ها روبرو خواهند شد.
زراره به آن حضرت عرضه داشت:
اگر آن روزگار را درك كنم چه كنم؟
امام صادق(عليه السلام) فرمود:
اگر آن روزگار را ديدى اين دعا را زياد بخوان:
اللّهُمَّ عَرِّفْني نَفْسَكَ، فَإنَّكَ إنْ لَمْ تُعَرِّفْني نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ رَسوُلَكَ، اللّهُمَّ عَرِّفْني رَسوُلَكَ، فَإنَّكَ إنْ لَمْ تُعَرِّفْني رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَتَكَ، اللّهُمَّ عَرِّفْني حُجَّتَكَ، فَإنّكَ إنْ لَمْ تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ ديني.
بار خدايا، شناخت خودت را به من كرم كن كه اگر تو را نشناسم پيامبر تو را هم نخواهم شناخت، بار خدايا، شناخت پيامبرت را به من كرم كن، كه اگر پيامبرت را نشناسم امام زمان خود را نخواهم شناخت، بار خدايا، شناخت امام زمان را به من كرم كن كه اگر امام زمان را نشناسم گمراه خواهم شد.[110]
واكنون كه زمان غيبت امام زمان(عليه السلام) است من و تو بايد اين دعا را همواره بخوانيم و تلاش كنيم كه معرفت و شناختمان به آن حضرت زياد و زيادتر شود.