امام باقر(عليه السلام) فرمودند:
هنگامى كه بنده اى به درگاه خدا رو مى كند و دعايى مى كند، خداوند تصميم مى گيرد تا حاجت او را در آينده اى نزديك بر آورده كند و براى همين فرشته اى را مأمور مى كند تا مقدّمات حاجت آن شخص را فراهم كند.
اما در اين ميان، آن شخص، گناه و معصيتى انجام مى دهد در آن هنگام خداوند به آن فرشته مى گويد:
ديگر به دنبال حاجت آن شخص نباش، او نافرمانى مرا نمود و ديگر شايستگى ندارد تا دعاى او را مستجاب كنم.[50]
ما بايد حواسمان باشد وقتى دعا كرديم و از خداوند حاجت خويش را طلب كرديم ديگر گرد گناه نگرديم.