همه ما مى دانيم كه هنگام دعا، بهتر است دست هاى خود را به سوى آسمان بگيريم اما در سخنان اهل بيت(عليهم السلام)، حالت هاى مختلفى براى دست هاى ما درهنگام دعا بيان شده است.
اين مطالبى كه مى خواهم برايتان نقل كنم شايد تا به حال نشنيده باشيد ولى همه آنها از سخنان امامان معصوم(عليهم السلام)گرفته شده است.
شما مى توانيد با حالت هاى دست هاى خود: تضرّع، زارى كردن و التماس كردن به درگاه خداوند را به تصوير بكشيد.
من در اينجا اين سه حالت را برايتان شرح مى دهم:
1. تضرّع به درگاه خداهنگامى كه دل از همه جا كنده، از همه كس نا اميد شده اى و مى خواهى اين بيچارگى خود را به خداى خويش بگويى پس دو دست خود را به سمت آسمان بالا ببر و با خداى خويش سخن بگو.[43]
در اين حالت دست هاى خود را تا آنجا كه مى توانى به سمت بالاى سر خود بلند مى كنى و اين گونه با خداى خويش سخن مى گويى.
2. زارى كردن به درگاه خداو چون خواستى به درگاه خداوند زارى كنى و به او بگويى كه جز تو كسى را ندارم و تو پناه منى، دو دست خود را مقابل صورت خويش، به سمت جلوى خودت (به سمت قبله) ببر و دعا كن.
در اين حالت دست هاى خود را بالاتر از صورت خود نمى برى بلكه آنها را در امتداد صورت خود، به جلو مى برى و كف دست هاى خود را به حالت قنوت در مى آورى.
البته بهتر است هنگامى اين كار را بكنى كه اشك چشمت جارى شده است.[44]
3. التماس به خدا كردنخداوند به حضرت عيسى(عليه السلام) وحى كرد وقتى كه بندگان به من التماس مى كنند از آنها راضى مى شوم.
اما براى التماس كردن، دو دست خود را به سمت آسمان بالا ببر و در حالى كه كف دست هاى تو به سوى آسمان است، انگشت اشاره دو دست خود را آرام آرام، حركت بده.[45]