ــ وقتى تو روز جديدى را آغاز مى كنى حتماً يك سجده شكر به جا بياور.
ــ سجده شكر براى چه؟ مگر من بيكار هستم. بايد زود، سر كار بروم، وقت ندارم.
ــ حالا اگر وقت ندارى كه سجده بروى پس در قلب خودت از خدا تشكّر كن.
ــ تشكّر براى چه؟
ــ براى اين كه به تو نعمت شناخت امام زمان را عنايت كرد، در روزگارى كه خيلى ها، آن آقاى مهربان را فراموش كرده اند و او را از ياد برده اند، هنوز قلب تو به عشق آن آقا مى تپد، آيا اين شكر ندارد؟
ــ راست مى گويى! من تا به حال به اين فكر نكرده بودم.
ــ دوست من! سعى كن اوّل صبح به آقاى خود سلام كنى، خودت مى دانى كه او تو را مى بيند و سخن تو را مى شنود.
ــ مگر او امامِ غايب نيست؟
ــ خير! او فقط از ديده ها پنهان است، او هرگز غايب نيست، او حاضر است و به اذن خدا از همه چيز ما خبر دارد، وقتى از ما كار خوبى را مى بيند خوشحال مى شود و براى ما دعا مى كند و اگر گناهى از ما سر بزند، ناراحت مى شود.[34]