سلام مرا به دوستانم برسان و پيام مرا به آنان برسان!
اين سخن امام صادق(عليه السلام) است كه هنوز در گوشم طنين انداز است. از شما چه پنهان كه از آن روز ديگر زندگى من عوض شد، چگونه بگويم. زندگى من معناى ديگرى يافت. امام از من خواسته بود تا پيامى را به همه شيعيان برسانم و من هم از هر فرصتى براى اين كار استفاده مى كردم.
مى دانم تو هم دوست دارى كه پيام امام را برايت بگويم. راستى نمى خواهى اسم مرا بدانى؟ من "ابن سِرحان" هستم. اين هم پيام امام صادق(عليه السلام) كه به من چنين فرمود:
وقتى شيعيان ما دور هم جمع مى شوند و در مورد ما اهل بيت سخن مى گويند، فرشتگان براى آنها دعا مى كنند و از خدا براى آنها طلب رحمت و بخشش مى كنند.
اى شيعيان! بدانيد وقتى شما در مجالس خود ما را ياد مى كنيد، خداوند به شما افتخار و مباهات مى كند.
از شما مى خواهم وقتى با هم هستيد از ما اهل بيت ياد كنيد، زيرا اين كار شما باعث مى شود تا ياد ما و دين ما زنده بماند.
آيا مى دانيد بهترين مردم چه كسانى هستند؟ كسانى كه همواره ما را ياد كنند و ياد ما را در دل مردم زنده نگه دارند.[35]
دوست خوب من! اكنون كه پيام امام صادق(عليه السلام) را شنيدى، سعى كن تا در هر جا كه رفتى و با هر كس كه نشستى از امام زمان(عليه السلام)ياد كنى، نگذارى كه آن آقاى مهربان از يادها برود و مردم به جاى او به چيزهاى ديگرى فكر كنند.
تو مى توانى كارى كنى كه دوستانت، همه با ياد امام زمان مأنوس شوند، تو مى توانى كارى كنى كه خدا به تو افتخار كند. آرى! تو مى توانى!
برخيز! با خود عهد كن تا زنده كننده ياد مولاى خويش باشى!