ماه رمضان كه فرامى رسد، همه دلها مملو از عشق به خدا مى شود، چه روزها و شب هاى باصفايى!
لحظه هاى ناب با خدا بودن، با خدا سخن گفتن.
نمى دانم آيا تا به حال پيش آمده است كه يك بار بنشينى و پيرامون دعاهايى كه در ماه رمضان مى خوانيم، قدرى فكر كنى.
نكند تو هم از كسانى باشى كه فقط به خواندن چند جمله عربى (بدون ترجمه و بدون فكر) اكتفا مى كنند.
نه، من مى دانم كه تو اهل فكر و انديشه هستى و مى دانى در موقع دعا از خدا چه مى خواهى و با او چه مى گويى.
راستش را بخواهى من وقتى مى بينم بعضى افراد دعا مى خوانند و با خدا حرف مى زنند.
امّا نمى دانند كه با او چه مى گويند و از او چه مى خواهند، خيلى ناراحت مى شوم و غصّه مى خورم.
مى خواستم اين سؤال را از شما بپرسم: در ماه رمضان، مهمّترين حاجتى كه ما از خدا مى خواهيم چيست؟ چه حاجتى در دعاهاى مختلف تكرار شده است؟
درست گفتى، آزاد شدن از آتش جهنّم، آتشى كه جسم و جان گنهكاران را مى سوزاند.
آرى، اهل جهنّم در آتش مى سوزند، امّا از دست عدّه اى همواره شكايت دارند.
آنها با صداى بلند از دست رياكاران فرياد و ناله مى زنند.
چرا؟، مگر رياكاران با آنها چه كرده اند؟
اهل جهنّم از شدّت آتشى كه رياكاران در آن عذاب مى شوند، به ستوه مى آيند.
آرى، آتشى كه رياكاران در آن مى سوزند، آن قدر سوزنده است كه همه اهل جهنّم به شكوه مى آيند.
رياكارانى كه اهل نماز و روزه بوده اند، كارهاى خوب زيادى انجام داده اند، امّا قصد آنها فقط خودنمايى بوده است، آنها در سخت ترين جاى جهنّم عذاب مى شوند.[12]
آرى، سزاى كسى كه ريا كند چيزى جز آتش نيست.
آيا مى دانى چرا عذاب رياكاران از همه بيشتر است؟
براى اين كه اينان به اسم دين، دنيا را مى خواستند، اين ها در دنيا با كارهاى خود آبروى دين خدا را برده اند.
جامعه اى كه دينداران آن ريا كنند، در آتشِ نفرت از دين، خواهد سوخت.
بار خدايا! خودت ما را از ريا و خودنمايى نجات بده!