کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    فصل هشت

      فصل هشت


    آيا مى دانى قرآن در 41 آيه درباره "لعنت كردن دشمنان حقيقت" سخن گفته است؟ قرآن در اين آيات، كافران، ستمكاران و منافقان و... را لعنت كرده است.
    آيا مى دانى در قرآن 24 آيه وجود دارد كه نشان مى دهد خدا، خودش دشمنان حقيقت را لعنت مى كند؟
    من در اينجا ترجمه چهار آيه را ذكر مى كنم:
    1 - سوره بقره آيه 89 : "لعنت خدا بر كافران باد!".
    2 - سوره آل عمران آيه 87 : "سزاى آن ستمگران اين است كه خدا آنان را لعنت مى كند".
    3 - سوره هود آيه 18 : "همانا لعنت خدا بر ستمكاران مى باشد".
    4 - سوره أحزاب آيه 64 : "خدا كافران را لعنت كرده است".[32]
    هر كس قرآن را با دقّت بخواند، متوجّه مى شود كه لعنِ ستمكاران، كارى زيبا و پسنديده است، آرى، لعنِ ستمكاران، كارِ خدا مى باشد.
    خدا هم "لعن كننده" است، اگر من ستمكاران را لعنت كنم، از قرآن پيروى كرده ام و كارى را انجام داده ام كه خدا آن را دوست دارد و به آن فرمان داده است.

    * * *


    در آيه 87 سوره آل عِمران چنين مى خوانم: "خدا و فرشتگان همواره ستمگران را لعنت مى كنند"، آرى، فرشتگان هم "لعنت كننده" هستند، آنان كه از هر خطايى به دور هستند، ستمكاران را لعن مى كنند.[33]
    از طرف ديگر، پيامبران بزرگ هم "لعنت كننده" بوده اند و كافران را لعنت كرده اند. در آيه 78 سوره مائده چنين مى خوانم: "گروهى كه كفر ورزيدند، از زبان داوود و عيسى مورد لعنت قرار گرفتند".[34]
    داوود و عيسى(عليهما السلام) دو پيامبر خدا بودند، قرآن مى گويد: "اين دو پيامبر، كافران را به خاطر ظلم و ستمى كه كردند، لعنت كردند"، البته اين لعنت كردن در دل نبوده است، بلكه اين دو پيامبر، كافران را با زبان لعن كرده اند.
    عدّه اى مى گويند: "دشمنان را در دل لعنت كنيد، لازم نيست اين لعن را بر زبان خود، آشكار كنيد". وقتى من اين آيه قرآن را با دقّت بخوانم، مى فهمم كه اين سخن اشتباه است، قرآن مى گويد: داوود و عيسى(عليهما السلام) با زبان، دشمنان را لعنت كردند! من هم بايد از آنان پيروى كنم.

    * * *


    در زيارت عاشورا مى خوانم كه پيامبر "بنى اُميّه" را در هر محفل و مجلسى، لعنت مى كرد. بنى اُميّه، همان خاندانى بودند كه ظلم و ستم فراوان بر پيامبر و فرزندان او روا داشتند (ابوسفيان، معاويه، يزيد و...).
    حضرت على(عليه السلام) در قنوت نماز خود، دشمنان را لعنت مى كرد، همه امامان معصوم(عليهم السلام) نيز اين گونه بودند و دشمنان حقّ و حقيقت را با زبان لعنت مى كردند تا شيعيان راه را گم نكنند. شيعيان واقعى هم در طول تاريخ اين گونه بوده اند.
    وقتى من دشمنان را لعنت مى كنم، از خدا و فرشتگان و پيامبران و امامان و مؤمنان پيروى مى كنم.


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۸: از كتاب راه روشنايى نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن