إِلَهِي إِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِكَ لَمُسْتَنِيرٌ وَ إِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجِيرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِكَ يَا إِلَهِي فَلا تُخَيِّبْ ظَنِّي مِنْ رَحْمَتِكَ وَ لا تَحْجُبْنِي عَنْ رَأْفَتِكَ إِلَهِي أَقِمْنِي فِي أَهْلِ وَلايَتِكَ مُقَامَ مَنْ رَجَا الزِّيَادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ إِلَهِي وَ أَلْهِمْنِي وَلَهاً بِذِكْرِكَ إِلَى ذِكْرِكَ وَ هِمَّتِي فِي رَوْحِ نَجَاحِ أَسْمَائِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ إِلَهِي بِكَ عَلَيْكَ إِلا أَلْحَقْتَنِي بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِكَ وَ الْمَثْوَى الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِكَ فَإِنِّي لا أَقْدِرُ لِنَفْسِي دَفْعاً وَ لا أَمْلِكُ لَهَا نَفْعاً إِلَهِي أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنِيبُ فَلا تَجْعَلْنِي مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ إِلَهِي هَبْ لِي كَمَالَ الأِنْقِطَاعِ إِلَيْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِيَاءِ نَظَرِهَا إِلَيْكَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِيرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ إِلَهِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ لاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِكَ فَنَاجَيْتَهُ سِرّا وَ عَمِلَ لَكَ جَهْرا.
خدايا! آن كس به سوى تو بيايد، راهش روشن است، آن كس به تو پناه ببرد، در پناه توست، من به سوى تو پناه آوردم اى خداى من! پس گمانم را از رحمتت نااميد مساز و از مهربانى ات محرومم مكن!
خدايا! مرا در جمع كسانى كه تو را دوست دارند، قرار بده، همان كسانى كه به زياد شدن محبّت تو، دل بسته اند. خدايا! كارى كن كه من هميشه شيفته ياد تو باشم! كارى كن كه همّت من رسيدن به درگاه تو باشد.
خدايا! به حق خودت بر خودت، مرا به جايگاه اهل طاعتت برسان، مرا به جايگاهى كه تو از من خشنودى هستى برسان، من بنده ضعيف تو هستم نه مى توانم بلايى را از خود دور كنم و نه مى توانم به خود سودى برسانم.
خدايا! من بنده ناتوان گنهكار توأم و به درگاه تو رو كرده ام، مرا از كسانى كه رويت را از آنان برگرداندى قرار مده! مرا از كسانى كه از بخشش خود محروم كردى اى قرار بده!
خدايا! كمال جدايى از مخلوقات را (براى رسيدن كامل به خودت) به من ارزانى كن و چشم دل مرا به پرتو نگاه به سوى خودت روشن كن تا چشم دل من، حجاب هاى نور را كنار بزند و به سرچشمه عظمت تو دست پيدا كند و جان من همراه با شكوه تو گردد.
خدايا مرا از كسانى قرار ده كه صدايشان زدى و آنان پاسخ تو دادند، به آنها توجه كردى و آنان در برابر بزرگى ات، مدهوش شدند، و با آنان راز پنهان گفتى و آنان آشكارا براى تو كار كردند و بندگى تو را نمودند.