تو كودكى هستى كه در شهر قم زندگى مى كنى، خانه شما نزديك خانه "آيت الله بهجت" است، نام پرآوازه آن مرجع عالى قدر را همه شنيده اند، او اسوه تقواست و چهره نورانى اش، نمادى از معنويت است.
شنيده اى كه در خانه او مجلس روضه برگزار مى شود، به دلت مى افتد كه امروز به آن مجلس بروى، پس وضو مى گيرى و لباس سياه به تن مى كنى و به سمت خانه آن عالم بزرگوار مى روى، كسى همراه تو نيست، وقتى وارد مجلس مى شوى مى بينى كه آيت الله بهجت، تمام قد پيش پاى تو مى ايستد، تو از اين كار متعجب مى شوى.
بعداً متوجه مى شوى كه اين سخن آيت الله بهجت است: "كسانى كه به مجلس روضه مى آيند مهمان هاى امام حسين(عليه السلام) هستند، من جلو پاى همه آنها بلند مى شوم زيرا آنها، تاج سر من هستند".