کتب دکتر مهدی خدامیان آرانی - سایت نابناک

سایت استاد مهدي خداميان آرانی

در حال بارگذاری

    فصل ۱۴

      فصل ۱۴


    نام من "ابوعُبيده"است، اهل كوفه ام و يكى از ياران امام باقر(عليه السلام) هستم. من توفيق آن را داشتم كه همسفر آن حضرت در سفر مكّه باشم و در طول اين سفر با آن حضرت در يك كجاوه بودم.
    هميشه من اوّل بر كجاوه سوار مى شدم و بعد از آن امام باقر(عليه السلام) سوار مى شد و چون آن حضرت در كجاوه قرار مى گرفت بر من سلام مى كرد و با من دست مى داد و احوال پرسى مى كرد به گونه اى كه هر كس ما را مى ديد، خيال مى كرد ما مدّت هاست همديگر را نديده ايم.
    و چون مقدارى راه را مى پيموديم و مى خواستيم توقّف كنيم اوّل امام باقر(عليه السلام) از كجاوه پياده مى شد و بعد از آن من پياده مى شدم و امام به طرف من مى آمد و سلام مى كرد و به من دست مى داد و حال مرا مى پرسيد گويى كه مدّت زيادى است همديگر را نديده ايم در حالى كه ما ساعت ها با هم در يك كجاوه بوديم.
    و اين برنامه امام باقر(عليه السلام) در طول سفر بود و من را بسيار متعجّب كرده بود. يك بار با خودم گفتم: خوب است از آن حضرت علّت زياد دست دادن ايشان را جويا شوم، پس خدمت آن حضرت چنين گفتم: "اى پسر رسول خدا! شما كارى مى كنيد كه هيچ كس آن را انجام نمى دهد؟"
    امام باقر(عليه السلام) فرمود: "مگر نمى دانى دست دادن چقدر ثواب دارد؟ هنگامى كه مؤمنان به هم مى رسند اگر با يكديگر دست دهند گناهان آنان مانند برگ درختان مى ريزد و خداوند به آنان نظر رحمت مى كند".[49]
    و شايد تا به حال اين سؤال به ذهن شما خطور كرده باشد كه حدّ دست دادن چقدر است؟ به بيان ديگر اگر ما صبح كه از خواب بيدار شديم با پدر خود دست بدهيم و بعد براى خريد نان به نانوايى رفتيم و هنگامى كه به خانه باز مى گرديم آيا مستحب است كه دوباره با پدر دست بدهيم در حالى كه از دست دادن اوّل ما هنوز بيش از بيست دقيقه نگذشته است؟
    يكى از دوستانم از امام صادق(عليه السلام) پرسيد كه حدّ دست دادن چقدر است؟ و امام صادق(عليه السلام) در جواب حد دست دادن را به اندازه دور يك درخت خرما معرّفى كرد.[50]
    هم چنين در حديثى ديگر امام باقر(عليه السلام) مى فرمايد: "شايسته است مؤمنان چون از يكديگر به اندازه يك درخت فاصله گرفتند وقتى دوباره به يكديگر رسيدند با يكديگر دست بدهند".[51]
    اين همه تأكيد براى اين است كه هر لحظه زندگى از آثار زيبا و شگفت دست دادن بهره ببريم و هميشه نهال محبّتى كه در وجودمان كاشته ايم از باران رحمت الهى سيراب كنيم تا شكوفه هاى عشق و محبّت شكوفا و رحمت خدا افزون گردد.


نوشته ها در باره این

نظر شما

.شما در حال ارسال نظر براي ۱۴: از كتاب معجزه دست دادن نوشته مهدى خداميان هستید

‌اگر مي خواهيد مطلب ديگري - كه ربطي به اين ندارد- براي من بفرستيداينجا را كليك كنيد.


عنوان این فیلد نمی تواند خالی باشد.
متن نظر شما
لطفا ایمیل خود را وارد کنید * این فیلد نمی تواند خالی باشد.لطفا ایمیل را صحیح وارد نمایید.
لطفا نام خود را وارد نمایید


ابتدای متن