يكى از مسائلى كه جامعه ما با آن مبتلا است، بحث دست دادن با نامحرم مى باشد كه از نظر اسلام دست دادن مرد با زن نامحرم و همين طور دست دادن زن با مرد نامحرم، حرام بوده و شخص مسلمان بايد از آن دورى كند.
پيامبر فرمودند: "كسى كه با زن نامحرمى دست دهد مستحقّ غضب و خشم الهى مى شود"
[52] هم چنين در احاديث متعدد آمده است كه پيامبر هرگز دست زن نامحرمى را لمس نكردند و حتّى براى بيعت كردن آن ها، حاضر نشدند با آنان دست بدهند.
[53] حرمت دست دادن با زن نامحرم از جريان بيعت كردن زنان با پيامبر نيز استفاده مى شود، پيامبر هنگام بيعت كردن زنان فرمودند: "من با زنان مصافحه نمى كنم" و دستور دادند تا ظرف آبى را كه آن حضرت با آن وضو مى گرفت، حاضر كرده و آن را پر از آب نمودند و پيامبر ابتدا دست راست خود را در آن ظرف قرار دادند و سپس آن ظرف را نزد زنان برده و از آنان خواستند تا دست خود را در آن ظرف آب قرار دهند.
[54] درست است كه در دين اسلام براى دست دادن، اهميّت زيادى داده شده و براى آن، فضيلت زيادى گفته است، ولى همه اين فضيلت ها، مشروط به اين است كه ما، در چهارچوب قانونِ اسلام حركت كنيم و محدوده اى را كه دين براى ما معيّن كرده است، مراعات نماييم. اگر از آن محدوده عبور كنيم و با نامحرم دست بدهيم نه تنها به كمال معنوى نمى رسيم، بلكه ضرر و خسران هم خواهيم نمود.
آرى، پيامبر كه خودشان الگوى زياد دست دادن بودند، هرگز با زنان نامحرم دست ندادند و ما مسلمانان هم كه پيرو آن حضرت هستيم بايد رفتار و كردار آن حضرت را سرمشق و الگوى خود قرار دهيم و از دست دادن با نامحرم پرهيز كنيم.
با توجّه به اين كه در فرهنگ هاى غير اسلامى دست دادن با نامحرم مرسوم است و اگر در موقعيّتى قرار گرفتيم كه ممكن است دست ندادن با نامحرم، رنگ بى احترامى به خود بگيرد، بايد با كمال احترام و ادب به آنان بفهمانيم كه اين عمل "دست ندادن"، نشانه بى ادبى نيست، بلكه نشانه عمل كردن ما به دستورات دين اسلام است و ما حاضر نيستيم براى خوشحالى مخلوق، غضب و خشم خالق را براى خود فراهم سازيم.