من شيطان را چگونه مى شناسم، كار شيطان چيست؟ وسوسه هاى او چگونه است؟ من خيال مى كنم كه همه وسوسه هاى او، زشت و وحشتناك است; ولى اين مطلب صحيح نيست; زيرا قرآن كار شيطان را به گونه اى ديگر معرّفى مى كند. قرآن مى گويد شيطان كردار شما را براى شما زيبا جلوه مى دهد و شما را به كارهاى تان مغرور مى كند.
كار اصلى شيطان "توجيه كردن" است. او گناه و معصيت را براى انسان زيبا جلوه مى دهد، كارى مى كند كه انسان گناه كند و خيال كند كار پسنديده اى انجام مى دهد. شيطان در كار خود استاد است، او از راه عشق، سعادت، پيشرفت، رستگارى و سعادت وارد مى شود و اين گونه است كه مى تواند بر گناه لباس عبادت بپوشاند و خيانت را خدمت معرّفى كند.
وقتى تاريخ را مى خوانم، مى بينم افرادى كه به دام شيطان گرفتار شدند دم از دين خدا مى زدند، كارهاى خود را در قالبى زيبا عرضه كردند و ديگران را فريب دادند.

* * *

اكنون مى خواهم از كربلا بگويم، وقتى سپاه كوفه آماده شد تا جنگ با امام حسين(عليه السلام) را آغاز كند، سراسر جوش و خروش بود، سواره نظام، پياده نظام، تيراندازها و نيزه دارها همه آماده و مرتّب ايستاده بودند.
آن روز، فرمانده سپاه، عمرسعد، جلوى سپاه قرار گرفت، همه منتظر دستور او بودند، صداى عمرسعد در همه جا پيچيد: "اى لشكر خدا! پيش به سوى بهشت."[63]
سخن او اين گونه ادامه پيدا كرد: "اگر در اين جنگ كشته شويد شما شهيد هستيد و به بهشت مى رويد. شما سربازانى هستيد كه در راه خدا مبارزه مى كنيد. حسين از دين خدا خارج شده و مى خواهد در امّت اسلامى اختلاف بيندازد. شما براى حفظ و بقاى اسلام شمشير مى زنيد."
آرى! مظلوميّت امام حسين(عليه السلام) فقط در تشنگى و كشته شدنش نيست. يكى ديگر از مظلوميّت هاى او اين است كه دشمنان براى رسيدن به بهشت، با او جنگيدند. براى اين مصيبت نيز بايد اشك ماتم ريخت كه امام حسين(عليه السلام)را به عنوان دشمن خدا معرّفى كردند.
تبليغات عمرسعد كارى كرد كه مردم نادان و بىوفاى كوفه، باور كردند امام حسين(عليه السلام) از دين خارج شده و كشتن او واجب است. اين كارى بود كه شيطان كرد. شيطان كشتن امام حسين(عليه السلام) را براى همه زيبا جلوه داد. وقتى تاريخ را با دقّت مى خوانيم رد پاى شيطان را در حقارت ها و بدبختى ها كمتر مى يابيم، ما ردّ پاى شيطان را بيشتر در خودشيفتگى ها، افتخارات و قداست ها مى يابيم و اين هشدارى بزرگ براى همه ماست.