صداى اذان به گوش مى رسد ، بيا به مسجد برويم .
مسجد مدينه چقدر باصفاست ! مردم در صف هاى منظّم نشسته اند و منتظر آمدن پيامبر هستند .
پيامبر وارد مسجد مى شود ، همه از جاى خود بلند مى شوند ، پيامبر به آنها سلام مى كند و به سوى محراب مى رود .
آيا چهره نورانى پيامبر را مى بينى ؟ به راستى كه نگاه به چهره او غم را از دل مى زدايد .
نماز بر پا مى شود ، گويى كه تمام اهل آسمان به تماشاى اين نماز نشسته اند ، عزيزترين بنده خدا به نماز ايستاده است .
بعد از نماز ، مردم دور پيامبر حلقه مى زنند ، آنها سؤال مى كنند كه چه موقع به سوى مكّه حركت خواهيم كرد .
پيامبر در جواب مى گويد كه بايد منتظر بمانيم تا بقيّه مسلمانانى كه در راه مدينه هستند از راه برسند ، آن وقت همه با هم به سوى مكّه حركت خواهيم نمود .
همسفرم !
من على(عليه السلام) را اينجا نمى بينم ، آيا تو مى دانى او كجاست ؟
من خيلى دلم مى خواهد او را ببينم ، مگر نمى دانى پيامبر بارها فرموده است كه نگاه به چهره على(عليه السلام) ، عبادت است ؟
امّا هر طرف را كه نگاه مى كنم او را نمى بينم ، از ديگران پرسوجو مى كنم معلوم مى شود كه على(عليه السلام) به سفر رفته است .
حتماً مى خواهى بدانى او به كدام سفر رفته است .
مدّتى پيش ، وقتى كه سرتاسر سرزمين حجاز مسلمان شدند ، پيامبر تصميم گرفت تا پيام اسلام را به كشور همسايه ، يمن برساند .
پيامبر در ابتدا خالد بن وليد را براى اين مأموريّت انتخاب نمود و او را به يمن فرستاد .
خالد بن وليد ، مدّت شش ماه در يمن ماند ، امّا نتوانست حتى يك نفر را هم مسلمان كند .[2]
براى همين پيامبر تصميم گرفت تا على(عليه السلام) را به سوى يمن بفرستد، زيرا او تنها كسى بود كه مى توانست اين مأموريّت بزرگ را انجام دهد .
پيامبر على(عليه السلام) را به حضور طلبيد و به او چنين گفت : "من مى خواهم تو را به سوى يمن بفرستم تا آنان را به اسلام دعوت كنى" .[3]
على(عليه السلام) خود را آماده اين سفر كرد، با فاطمه و فرزندانش(عليهم السلام) خداحافظى نمود و همراه با عدّه اى از سربازان نزد پيامبر آمد .
پيامبر نگاهى به او كرد و او را در آغوش گرفت ، اشك در چشمان پيامبر نشست .
همه از علاقه پيامبر به على(عليه السلام) خبر داشتند ، قطره هاى اشك بر صورت پيامبر نشسته بود .
پيامبر دست خود را روى سينه على(عليه السلام) گذاشت و در زير لب سخنانى را زمزمه كرد ، او در حقِّ على(عليه السلام) دعا نمود .
موقع حركت فرا رسيد ، پيامبر آخرين سخن خود را به على(عليه السلام) گفت : "على جان ! اگر خدا يك نفر را به دست تو هدايت كند براى تو بهتر از همه دنيا مى باشد" .[4]
على(عليه السلام) روى پيامبر را بوسيد و در ميان پرده اى از اشك ، با پيامبر خداحافظى كرد و به سوى يمن تاخت .