فصل بيست ويك
تو هر چه قدر قدرت خدا را زياد بدانى، باز هم قدرت خدا زيادتر از آن است.*P*37
آرى! هيچ كس نمى تواند براى قدرت خدا اندازه اى در نظر بگيرد، او به انجام هر كارى تواناست.
هيچ كس نمى تواند عظمت و بزرگى خدا را درك كند يا ميزان علم خدا را بفهمد.
او نورى است كه در او هيچ تاريكى نيست، خدا عدالتى است كه هرگز در او ستمى نيست.
خدا حقّى است كه در او هيچ باطلى نيست.
خدا هميشه بوده و براى هميشه خواهد بود. او بود و نه زمين بود و نه آسمان، نه شبى بود و نه روز، نه ماهى بود و نه خورشيدى، نه ستاره اى بود و نه ابرى، نه بارانى بود و نه طوفانى!
خدا بود و هيچ چيز نبود، بعد از آن خدا دوست داشت كه خلقى را بيافريند تا عظمت او را بزرگ شمارند و اين گونه بود كه او آفرينش را آغاز كرد.*P*38