بارها گفته ام كه چقدر خوب است ما براى فهم بهتر آيات قرآن به اهل بيت(عليهم السلام)مراجعه كنيم. آن ها كسانى هستند كه علم و دانش آسمانى دارند و مى توانند ما را در مسير كمال يارى كنند. خداوند از ما خواسته است كه ما همواره از نور دانش آنان بهره ببريم.
نمى دانم در قرآن اين آيه ها را خوانده اى؟
(اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ).*P*52
در زمان پيامبر عدّه اى منافق و دورو بودند، آن ها وقتى به پيامبر مى رسيدند مى گفتند : "ما خداى يگانه را باور داريم"، امّا وقتى با بت پرستان روبرو مى شدند چنين مى گفتند: "ما با شما هستيم".
وقتى بت پرستان به آنان مى گفتند: چگونه ما باور كنيم كه شما از ما هستيد و بت ها را قبول داريد، ما شنيده ايم كه شما بارها نزد محمّد رفته ايد و به او گفته ايد كه به اسلام ايمان آورده ايد؟
آن ها در جواب مى گفتند: ما مى خواهيم پيامبر را مسخره كنيم!
قرآن در اين آيه مى گويد: آن ها پيامبر را مسخره كردند، خدا هم آنان را مسخره مى كند.
آيا مى شود خدا كسى را مسخره كند؟ مگر خدا از هر عيب و بدى دور نيست؟
پس چرا در قرآن چنين سخنى آمده است؟
بايد تفسير اين آيه را از امام رضا(عليه السلام) سؤال كنم:
ــ آقاى من! آيا مى شود برايم توضيح دهيد كه منظور از اين آيه چيست؟ آيا خدا نيرنگ مى كند و كسى را مسخره مى نمايد؟
ــ خداوند هرگز مسخره نمى كند و دست به نيرنگ نمى زند.
ــ پس منظور اين آيه ها چيست؟
ــ وقتى منافقان نزد پيامبر آمدند و گفتند كه ما به خداى يگانه ايمان آورديم، خدا مى دانست كه آن ها دروغ مى گويند و مى خواهند پيامبر را مسخره بكنند، آرى! خدا از همه چيز باخبر است. اكنون اين آيه مى گويد كه خدا مى داند آن ها پيامبر را مسخره كردند، براى همين آنان را عذاب خواهد كرد. خدا جزاى اين مسخره كردن را به آنان خواهد داد. آنان دين خدا را مسخره كردند، خدا اين كار آن ها را نمى بخشد و آنان را گرفتار عذاب خود خواهد نمود.
? ? ?
اين آيه را با دقّت بخوان: (وَ مَكَرُواْ مَكْرًا وَ مَكَرْنَا مَكْرًا).*P*53
در اين آيه، جريان قومِ حضرت صالح(عليه السلام) بيان شده است، صالح(عليه السلام) يكى از پيامبران خداست. وقتى كه صالح(عليه السلام) از آنان خواست تا دست از بت پرستى بردارند و خداى يگانه را بپرستند، گروهى از قوم او اين سخن را نپذيرفتند و تصميم گرفتند تا با حيله و نيرنگ، صالح(عليه السلام) و يارانش را به قتل برسانند. خدا در اين آيه مى گويد: "آن ها دست به نيرنگ زدند و ما نيز دست به نيرنگ زديم".
سؤال من اين است آيا خدا هم نيرنگ مى كند؟ مگر خدا از هر عيب و بدى به دور نيست؟
بار ديگر از امام رضا(عليه السلام) سؤال مى كنم:
ــ آقاى من! منظور از اين آيه چيست؟
ــ قوم صالح(عليه السلام) دست به حيله زدند و تصميم گرفتند كه در تاريكى شب به صالح(عليه السلام) حمله كرده و او را به قتل برسانند، خدا از اين نيّت و تصميم آن ها باخبر بود. خدا همواره پيامبران خود را يارى مى كند، براى همين آن شب خدا صالح(عليه السلام)را از شرّ آن ها نجات داد، امّا خدا آن قوم ستمگر را به حال خود رها نكرد، آن ها براى پيامبر خدا دست به نيرنگ زدند، خدا هم سزاى اين كار آن ها را داد و همان شب عذاب را بر آنان نازل كرد. خدا سزاى اين نيرنگ را اين گونه داد. خلاصه آن كه خدا هرگز به كسى نيرنگ نمى زند، خدا بالاتر و والاتر از آن است كه به كسى نيرنگ بزند، آن ها خود كمر به قتل پيامبر بستند و خداوند يار و ياور پيامبران و اهل ايمان است.*P*54