يادش به خير! كلاس دوم ابتدايى كه بودم، معلّم ما هر روز، اوّل كلاس، "آيةُ الكُرسى" را مى خواند و همه ما با او همخوانى مى كرديم. بعد از چند ماه، همه ما "آيةُ الكُرسى" را حفظ بوديم.
يك روز من از او سؤال كردم:
ــ معناى كلمه "كرسى" چيست؟
ــ كرسى يعنى تخت، تختِ پادشاهى!
ــ چرا به اين آيه، آيه تخت مى گويند؟
ــ چون در آن از تخت خدا سخن گفته شده است. اين آيه مى گويد كه تخت خدا، همه آسمان ها و زمين است.
من كودكى بودم هشت ساله، در ذهن خودم خدا را چنين تصوّر كردم كه او در آسمان ها، تخت بزرگى دارد و بر روى آن نشسته است. آن روز ديگر من چيزى به معلّم نگفتم و سؤالى هم نكردم، زيرا به خيال خودم، معناى "آية الكرسى" را فهميده بودم.
وقتى بزرگ تر شدم، كم كم فهميدم كه خدا جسم نيست تا بخواهد بر روى تختِ پادشاهى خودش بنشيند.
البتّه شنيده ام كه عدّه اى از اهل سنّت معتقد هستند كه خدا واقعاً تخت بزرگى دارد و بر روى آن نشسته است و فرمان مى دهد. حتّى آن ها اين سخن را هم نقل كرده اند كه وقتى روز قيامت فرا مى رسد خدا بر تخت پادشاهى خود مى نشيند و مردم به او نگاه مى كنند و گروهى هم در پاى آن تخت به سجده مى افتند.
امّا امروز مى خواهم خاطره اى از يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) را براى شما بگويم. نام او "حَفْص" است، او نزد امام آمد و از او در مورد اين آيه سؤال كرد:
ــ آقاى من! معناى اين جمله چيست: (وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَـوَ تِ وَالاَْرْضَ). تخت خدا همه آسمان ها و زمين را فرا گرفته است؟*P*85
ــ منظور از واژه "كرسى" در اين آيه، علم و دانش خداست. علم و دانش او همه زمين و آسمان ها را فرا گرفته است. هيچ چيز از علم خدا پوشيده نيست.*P*86
من مقدارى در اين سخن امام فكر كردم، وقتى كه پادشاه بر روى تخت خود مى نشيند، در واقع او قدرت و احاطه خود را به كشور خود نشان مى دهد. تخت پادشاه، نشانه قدرت او بر كشورش است. خدا هم با علم خودش به همه هستى احاطه دارد، آرى! هيچ چيز بر خدا پوشيده نيست. هر برگ درختى كه از درختان مى افتد خدا از آن آگاهى دارد.
خلاصه آن كه خدا تختى ندارد كه بر روى آن بنشيند و بر آفريده هاى خود فرمان بدهد، خدا بالاتر و والاتر از اين است كه بخواهد در مكانى و جايى قرار گيرد. خدا از همه صفاتى كه آفريده ها دارند، پاك و منزّه است.