بعضى از دخترها وقتى ازدواج مى كنند ديگر پدر و مادر خويش را از ياد مى برند و به آنان بى اعتنايى مى كنند، درست است كه وقتى دخترى ازدواج كرد بايد به زندگى خودش رسيدگى كند، ولى (در حدّ رضايت شوهر) نبايد پدر و مادرش را هم از ياد ببرد، تو بارها براى پيامبر غذا مى پختى و آن غذا را به خانه او مى بردى، اكنون مى خواهم ماجرايى را نقل كنم:
تو ظرف غذايى را در دست داشتى و از خانه خارج شدى و نزد پدر رفتى، سلام كردى، پدر جواب سلام تو را به گرمى داد و به احترام تو از جا برخاست، تو چنين گفتى:
ــ پدر جان! براى شما غذايى آماده كرده ام.
ــ فاطمه جانم! پس على و حسن و حسين كجا هستند؟
ــ آن ها در خانه هستند.
ــ برو و آن ها را همراه خود به اينجا بياور تا در كنار هم غذا بخوريم.
تو به خانه برگشتى و در حالى كه دست حسن و حسين(عليهما السلام) را گرفته بودى نزد پدر آمدى، على(عليه السلام) نيز پشت سر شما آمد، پيامبر با ديدن آنها خيلى خوشحال شد، شما سر سفره نشستيد و از آن غذا خورديد، بعد از آن پيامبر عباى خود را برداشت و آن را روى همه شما انداخت و اين گونه دعا كرد: "خدايا! اينان يادگاران من مى باشند، از تو مى خواهم همه پليدى ها را از آنها دور كنى و آنها را پاك گردانى".
دستان پيامبر به سوى آسمان بود كه جبرئيل نازل شد و آيه 33 سوره احزاب را براى پيامبر نازل كرد: (إِنّمَا يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا ): "خدا اراده كرده كه خاندان پيامبر را از هر پليدى پاك نمايد و آنان را پاكيزه گرداند".
لبخند بر چهره پيامبر نشست، او اين آيه را سه بار با صداى بلند خواند، او خوشحال بود خدا دعاى او را مستجاب نمود، اين همان آيه "تطهير" است، شما به حكم اين آيه از هر خطا و عيبى به دور هستيد.[59]