وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآَيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الُْمجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ (22 )
چه كسى ستمكارتر از همه است؟ چه كسى بيش از همه به خود ظلم كرده است؟
كسى كه وقتى قرآن براى او خوانده مى شود، از آن روى برگرداند و آن را انكار كند. چنين كسى شيفته دنيا شده است و براى اين كه از لذّت هاى دنيا بيشتر بهره ببرد، قرآن را انكار مى كند و پيامبران را دروغگو مى خواند، تو به او مهلت مى دهى، او فكر مى كند كه اين نعمت ها هميشه براى او خواهد بود، او شيفته زيبايى هاى ظاهرى دنيا مى شود و به اين دنيا، دل خوش مى دارد، امّا ناگهان مرگ او فرا مى رسد و فرشته مرگ مى آيد تا جان او را بگيرد، در آن لحظه، پرده ها از جلوى چشمش كنار مى رود و عذاب تو را مى بيند.
اين وعده توست: تو انتقامى سخت از كسانى كه مُجرم هستند، خواهى گرفت.

* * *

به راستى چه فرقى ميان گناهكار و مُجرم وجود دارد؟
تو از پيامبر خود مى خواهى تا به گناهكارى كه از گناه خود پشيمان شده است، سلام كند و او را گرامى بدارد و به او مژده بخشش و مهربانى تو را بدهد.
تو گناهكار پشيمان را مى بخشى، اين وعده توست، تو حساب گناهكار را از مُجرم، جدا كرده اى.
به راستى چه فرقى ميان گناهكار و مُجرم وجود دارد؟
گناهكار كسى است كه خطايى انجام مى دهد، امّا اين كار را از روى عناد و دشمنى و لجاجت با تو انجام نمى دهد، او ازروى نادانى و غفلت يا به سبب غلبه شهوت و غضب گناهى مى كند. وقتى او پشيمان شد و از گناهش توبه كرد، تو او را مى بخشى.
امّا مُجرم كسى است كه از روى عناد و دشمنى با تو به دستورات تو عمل نمى كند و راه خطا مى رود، هدف او چيزى جز لجاجت با تو نيست، تو مُجرم را به عذاب سخت گرفتار خواهى ساخت.[22]