يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا (70 ) يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيًما (71 )
از مسلمانان خواستى تا هرگز پيامبر را با تهمت هاى ناروا آزار ندهند، اكنون مى خواهى دستورى مهم به آنان بدهى، تو مى دانى كه تهمت زدن، جامعه را دچار آسيب هاى فراوانى مى كند، تو مى خواهى با اين دستور خود، اين درد بزرگ را درمان كنى، پس چنين مى گويى: "اى كسانى كه ايمان آورده ايد، تقوا پيشه كنيد و از عذاب من بترسيد و سخن حقّ و درست بگوييد تا من كارهاى شما را شايسته گردانم و گناهان شما را ببخشم"
در پايان آيه مسلمانان را به اطاعت از فرمان پيامبر فرا مى خوانى و به آنان چنين مى گويى: "هر كس از من و پيامبر اطاعت كند به رستگارى و سعادت بزرگى دست يافته است".

* * *

امام صادق(عليه السلام) اين آيه را براى ياران خود خواند، سپس چنين فرمود: "خدا و پيامبر مردم را به ولايت على و امامان معصوم، فرمان داد، هر كس از اين فرمان خدا اطاعت كند، به رستگارى بزرگى رسيده است".[132]