وَلَقَدْ آَتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُنْ فِي مِرْيَة مِنْ لِقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ (23 )
گروهى از مسلمانان كه تازه اسلام آورده بودند، وقتى آيات قرآن را مى شنيدند، آن را با تورات مقايسه مى كردند، آنان با خود مى گفتند: "محمّد مى گويد تورات هم كتاب خداست، به راستى اگر چنين است، پس چرا تورات با قرآن اختلاف دارد؟ مگر مى شود خدا در قرآن حكمى بدهد و در تورات حكم ديگرى؟ شايد تورات، كتاب آسمانى نباشد، شايد يهوديان آن را از پيش خود ساخته اند".
تو مى دانستى كه گروهى از مسلمانان چنين فكرى دارند، براى همين تو اين آيه را نازل كردى: "اى محمّد ! من به موسى كتاب تورات را دادم، شك نداشته باش كه موسى(عليه السلام)آيات مرا دريافت كرد، من تورات را وسيله هدايت بنى اسرائيل قرار دادم".

تو دوست دارى كه مسلمانان همه كتاب هاى آسمانى را كتاب تو بدانند، پيامبران، معلّمان بزرگ بشريّت مى باشند كه هركدام در رتبه و كلاسى، به آموزش بشر پرداخته اند.
وقتى كسى به مدرسه مى رود در كلاس اوّل، خواندن و نوشتن مى آموزد، با فرا رسيدن سال بعد، به پايه بالاتر مى رود و دروس پايه اوّل را كنار مى گذارد.
زمان موسى(عليه السلام)، كتاب تورات براى بشر مفيد بود، اكنون نوبت قرآن است. قرآن كامل ترين دين را به مردم معرّفى مى كند و همه نيازهاى بشر را تأمين مى كند.
معلوم است منظور از تورات در اينجا، آن توراتى است كه تحريف نشده است. هر مسلمان به آن تورات كه تو بر موسى(عليه السلام) نازل كردى، ايمان دارد.

* * *

اگر در قرآن مطلبى را مى خوانم كه خلاف تورات است، نبايد فكر كنم كه تورات از طرف تو نبوده است !
اين نشانه كامل بودن اسلام است، زيرا رشد انسان ها، زمينه ساز نزول حكم جديد بوده است. شنيده ام كه در تورات فقط يك روز، روزه واجب است (روز دهم آغاز هر سال كه همان روز دهم ماه تِشرين است). امّا در قرآن روزه سى روز (ماه رمضان) واجب شده است.
روزه يهوديان، يك شبانه روز كامل است، آنان به مدّت بيست و چهار ساعت از خوردن و آشاميدن خوددارى مى كنند، امّا مسلمانان از اذان صبح تا غروب آفتاب روزه هستند.

* * *