وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (6 )
بُت پرستان سخن محمّد(صلى الله عليه وآله) را دروغ مى پنداشتند و با او دشمنى مى كردند و سنگ به او پرتاب مى كردند، امّا او نبايد از رفتار بُت پرستان دلگير شود، درست است كه عدّه اى با او دشمنى كردند، امّا عدّه اى هم دعوت او را پذيرفتند. كسانى كه اهل علم بودند، حقّ بودن قرآن را درك كردند. اهل علم دانستند كه قرآن را تو بر او نازل كردى. قرآن، كتاب توست و همه را به سوى تو هدايت مى كند، تو خدايى توانا و شايسته ستايش هستى.
آرى، همه خوبى ها از آن توست، تو انسان ها را آزاد آفريدى و براى هدايت آن ها، قرآن را فرستادى. قرآن راه حقّ و باطل را براى همه مشخّص كرد. تو با قرآن، راه مستقيم را به همه نشان دادى. كسانى كه اهل علم بودند، اين راه را انتخاب كردند و به سعادت و رستگارى رسيدند.[136]

* * *