وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الُْمجْرِمُونَ (59 ) أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آَدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (60 )وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (61 ) وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62 ) هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (63 ) اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (64 )
اكنون مى خواهى از گناهكارانى كه راه كفر را برگزيدند و با حقّ دشمنى كردند، سخن بگويى، وقتى روز قيامت بر پا مى شود، انسان ها از قبر برمى خيزند، آن ها منتظرند تا حسابرسى آغاز شود كه ناگهان تو چنين مى گويى: "اى مُجرمان ! از مؤمنان جدا شويد".
اينجاست كه گروه مُجرمان جدا مى شوند و تو با آنان سخن مى گويى: "آيا من از شما نخواستم كه از شيطان پيروى نكنيد، آيا به شما خبر ندادم كه شيطان، دشمن آشكار شما است؟ آيا نگفتم كه مرا بپرستيد و خدايان دروغين را نپرستيد. پرستش من، راه سعادت شما بود، امّا شيطان عدّه زيادى از شما را گمراه كرد. چرا شما فكر نكرديد؟ چرا به سخن من گوش نداديد؟".
آتش جهنّم زبانه مى كشد، مُجرمان صداى جهنّم را مى شنوند بار ديگر با آنان سخن مى گويى: "اين همان جهنّمى است كه در دنيا به شما وعده داده شده بود، آيا به ياد داريد كه آن را دروغ مى شمرديد؟ اكنون وارد جهنّم شويد و در آن بسوزيد كه اين نتيجه كفر شماست".

* * *

در قرآن به گناهكارى كه از گناه خود پشيمان شده است مژده بخشش و مهربانى داده شده است. تو در روز قيامت، مؤمن گناهكار را كه از گناه خود پشيمان است، مى بخشى. اين وعده توست،
در اينجا از مُجرمان سخن گفته شده است، مُجرمان با گناهكاران فرق مى كنند.
گناهكار كسى است كه خطايى انجام مى دهد، امّا اين كار را از روى عناد و دشمنى و لجاجت با خدا انجام نمى دهد، بلكه از روى نادانى و غفلت يا به سبب غلبه شهوت و غضب گناهى مى كند. وقتى او پشيمان شود، خدا او را مى بخشد و شفاعت پيامبران را نصيب آنان مى گرداند. در واقع شفاعت پيامبران براى همين گناهكاران مؤمن است.
امّا مُجرم كسى است كه از روى عناد و دشمنى با خدا، به دستورات خدا عمل نمى كند و راه خطا مى رود، هدف او چيزى جز لجاجت با خدا نيست، در روز قيامت، مُجرم به عذاب سخت گرفتار مى شود.[16]

* * *