لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (57 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) براى آن بُت پرستان قرآن را مى خواند و به آنان خبر مى داد كه پس از مرگ، بار ديگر زنده خواهند شد و براى حسابرسى به پيشگاه تو خواهند آمد، آنان وقتى اين سخن را مى شنيدند مى گفتند: "چه كسى مى تواند بار ديگر ما را زنده كند؟ وقتى ما مشتى خاك و استخوان شديم، چگونه ممكن است زنده شويم؟".
آنان با اين سخنان مى خواستند به مردم بگويند كه قرآن، دروغ است، هيچ كس نمى تواند مشتى خاك و استخوان را زنده كند، اكنون تو در اين آيه جواب آنان را مى دهى: "اى مردم ! من كسى هستم كه آسمان ها و زمين را خلق نموده ام، قدرى فكر كنيد، آفرينش آسمان ها و زمين از آفرينش شما مهم تر است، امّا بيشتر شما اين حقيقت را درك نمى كنيد".

* * *

هزاران هزار ستاره در آسمان وجود دارد، يكى از آن ستارگان مى تواند هشت ميليارد خورشيد را درون خود جاى دهد. آن ستاره هشت ميليارد برابر خورشيد است. امروزه به آن ستاره "وى. يو" مى گويند، در زمان قديم به آن "كلب اكبر" مى گفتند.
خورشيد و منظومه شمسى در كهكشان راه شيرى قرار دارند، در كهكشان راه شيرى بيش از 100 ميليارد ستاره وجود دارد. علم بشر هنوز توانايى كشف آمار دقيق كهكشان ها را ندارد. هزاران هزار كهكشان در جهان وجود دارد.
دورترين كهكشانى كه تاكنون كشف شده است، كهكشان "تار عنكبوت" نام دارد، اين كهكشان ده ميليارد سال نورى از زمين فاصله دارد و با سرعت هزار كيلومتر در ثانيه در حال حركت است. نور وقتى از ستارگان اين كهكشان جدا مى شود، ده ميليارد سال طول مى كشد تا به زمين برسد.
اين گوشه اى از عظمت جهانى است كه تو آفريده اى، وقتى تو مى توانى چنين عظمتى را خلق كنى، زنده كردن انسان كه ديگر چيز مهمى نيست ! كسى كه قدرت تو را بشناسد مى داند كه بر هر كارى توانا هستى، كافى است اراده كنى تا كارى انجام گيرد. روز قيامت كه فرا رسد، تو به اسرافيل فرمان مى دهى تا در صور خود بدمد و آنگاه تو فقط اراده مى كنى و مى گويى: "اى انسان ها ! زنده شويد"، در يك چشم به هم زدن همه زنده مى شوند و سر از خاك برمى دارند و براى حسابرسى به پيشگاه تو مى آيند.

* * *