قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (67 ) أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (68 )
به محمّد(صلى الله عليه وآله) فرمان مى دهى تا به همه چنين بگويد: "اين قرآن، خبرى بزرگ است كه شما از آن روى گردانديد".
آرى، نازل شدن قرآن، بزرگ ترين حادثه جهانِ هستى است، بزرگ ترين خبر اين جهان است.
افسوس كه عدّه اى از انسان ها عظمت آن را درك نكردند و به آن ايمان نياوردند، محمّد(صلى الله عليه وآله) قرآن را براى آنان مى خواند، يكى گفت: "قرآن چيزى جز شعر نيست"، ديگرى گفت: "قرآن سحر و جادوست"، آن يكى گفت: "قرآن، افسانه گذشتگان است".
آن جاهلان اين سخنان را گفتند و خود را از سعادت بزرگى محروم كردند، تو قرآن را مايه رحمت و بركت براى انسان ها قرار دادى، آرى، قرآن، نورى است كه هرگز خاموش نمى شود، چشمه علم و آگاهى است، هر كس به آن پناه برد، سعادتمند مى شود و راه خوشبختى را مى يابد.[88]

* * *