فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) سال هاى سال، مردم مكّه را به يكتاپرستى فرا خواند، امّا گروهى از آنان با او دشمنى كردند و او را دروغگو، جادوگر و شاعر خواندند، تو مى دانستى كه محمّد(صلى الله عليه وآله) از اين سخنان دلگير شده است، همچنين عدّه اى از آنان مخفيانه دور هم جمع مى شدند و با يكديگر نقشه مى كشيدند كه چگونه مانع رشد اسلام شوند.
تو اكنون با محمّد(صلى الله عليه وآله) چنين سخن مى گويى: "اى محمّد ! گفتار كافران تو را اندوهناك نكند، بدان من از آنچه پنهان مى كنند و آنچه را آشكار مى كنند باخبر هستم".
آرى، تو از همه نقشه هاى آنان باخبر هستى، تو پيامبر و دين اسلام را از توطئه هاى آنان حفظ مى كنى، اين دين هرگز نابود نخواهد شد.
تو همه اعمال اين بُت پرستان را مى بينى، تو به آنان مهلت مى دهى، امّا مهلت دادن به اين معنا نيست كه تو از كار آنان خبر ندارى، در روز قيامت همه آنان براى حسابرسى در پيشگاه تو حاضر مى شوند و تو آنان را به آنچه انجام داده اند، آگاه مى سازى و كيفر مى كنى.

* * *