قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَيْلٌ لِلْمُشْرِكِينَ (6 ) الَّذِينَ لَا يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ بِالاَْخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (7 ) إِنَّ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُون (8 )
بزرگان بُت پرستان از محمّد(صلى الله عليه وآله)پرسيدند كه هدف او چيست و به دنبال چه مى باشد؟
اكنون از محمّد(صلى الله عليه وآله) مى خواهى تا به آنان چنين پاسخ دهد: "اى مردم ! من هم مثل شما انسانى هستم ولى به من وحى مى شود كه خداى شما، خدايى يگانه است و هيچ شريكى ندارد، پس به او رو آوريد و از او بخواهيد تا گناه شما را ببخشد. بدانيد كه عذاب شديدى در انتظار مشركان است، همان كسانى كه زكات نمى دهند و به نيازمندان كمك نمى كنند، همان كسانى كه به روز قيامت ايمان ندارند و آن را دروغ مى شمارند. اى مردم ! كسانى كه به خداى يگانه ايمان آورند و عمل نيكو انجام دهند، پاداش بى پايان خواهند يافت".[1]

* * *

حكمت تو در اين است كه بندگان برگزيده خود را به مقام پيامبرى برسانى و آنان را الگوى همه قرار دهى. كسى كه مى خواهد الگوى انسان ها باشد بايد از جنس خود آن ها باشد.
محمّد(صلى الله عليه وآله) انسان است، امّا انسانى كه برگزيده توست، او آن قدر شايستگى داشت كه توانست با دنياى ملكوت ارتباط برقرار كند و وحى را دريافت كند. وحى، بزرگ ترين اتّفاق جهان است و قلب پيامبر محلّ نزول وحى بود.

* * *