تِلْكَ آَيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيث بَعْدَ اللَّهِ وَآَيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (6 ) وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاك أَثِيم (7 )يَسْمَعُ آَيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَاب أَلِيم (8 ) وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آَيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (9 )
تو قرآن را بر فرشته وحى مى فرستى تا براى محمّد(صلى الله عليه وآله)بخواند، تو بودى كه اين قرآن را به حقّ نازل كردى و از اين كار، هدفى داشتى، تو مى خواستى راه حقّ براى انسان ها آشكار گردد، امّا گروهى حقّ را شناختند و به آن كفر ورزيدند، به راستى آن ها بعد از قرآن به كدام سخن ايمان مى آورند؟ چرا آنان قرآن را جادو مى خوانند؟ چرا محمّد(صلى الله عليه وآله)را ديوانه مى خوانند؟
واى بر هر دروغگوى گناهكار !
واى بر او كه عذاب جهنّم در انتظار اوست !
محمّد(صلى الله عليه وآله) براى او قرآن مى خواند و او قرآن را مى شنود امّا از روى تكبّر و خودخواهى با قرآن دشمنى مى كند، گويا كه اصلاً قرآن را نشنيده است ! تو از محمّد(صلى الله عليه وآله)مى خواهى تا آن دروغگو را به عذابى دردناك بشارت دهد، دروغگويى كه وقتى از برخى نشانه ها و معجزات تو آگاهى مى يابد آن را به مسخره مى گيرد. به راستى كه عذاب خواركننده اى در انتظار اوست. روز قيامت كه فرا رسد، فرشتگان زنجيرهاى آهنين بر گردن آن ها مى اندازند و آنها را با صورت بر روى زمين مى كشانند و به سوى جهنّم مى برند.
[87] * * *