إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَسَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ (32 )
سخن از منافقان بود، اين منافقان به ظاهر مسلمان بودند ولى راهى را كه مى پيمودند به كفر مى رسيد، آنان مردم را از راه تو بازداشتند و پس از آن كه حقّ را شناختند به مخالفت با محمّد(صلى الله عليه وآله)پرداختند و با او دشمنى كردند و در اين راه تلاش زيادى نمودند.
البتّه آنان نمى توانند به دين تو ضربه اى بزنند، تو تلاش هاى آنان را بى نتيجه مى كنى، آنان ممكن است اعمال خوبى هم انجام دهند، امّا تو همه آن كارهاى خوب آنان را نابود مى كنى و در روز قيامت وقتى آنان به پرونده اعمال خود نگاه مى كنند، هيچ كار خوبى را نمى بينند، تو عذاب سختى را براى آنان آماده كرده اى، آتش جهنّم در انتظار آنان است.[114]

* * *