وَوَصَّيْنَا الاِْنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (15 ) أُولَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجاوَزُ عَنْ سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (16 )
برايم گفتى كه قرآن ستمگران را از عذاب قيامت مى ترساند و به نيكوكاران مژده بهشت مى دهد، اكنون برايم از اين دو گروه سخن بگو ! برايم بگو كه نيكوكار كيست؟
نيكوكار كسى است كه به پدر و مادرش، نيكويى كند، ستمگر كسى است كه وقتى پدر و مادرش او را به ايمان فرا مى خوانند به سخن آنان گوش نكند.
تو از انسان خواستى تا به پدر و مادرش نيكى كند، مادر براى فرزندش چقدر زحمت كشيده است !
زمانى كه فرزند در شكم مادر است بر مادر سخت مى گذرد، حال مادر دگرگون مى شود، فرزند رشد مى كند و از شيره جان مادر استفاده مى كند، خواب و خوراك، استراحت و آرامش او را مى گيرد.
روزهاى آخر، راه رفتن و حتّى نشستن و بلند شدن بر مادر سخت مى شود، مادر با صبر و حوصله، اين سختى ها را تحمّل مى كند، مادر در لحظه تولّد فرزند هم، سختى زيادى مى كشد و چه بسيار مادرانى كه جان خود را در آن لحظه از دست داده اند !
وقتى فرزند به دنيا مى آيد، مادر به او شير مى دهد و به او رسيدگى مى كند.
از وقتى كه نطفه انسان در رحم مادر قرار مى گيرد تا لحظه اى كه او از شير گرفته مى شود، سى ماه طول مى كشد. مادر در اين سى ماه، اوج فداكارى را به نمايش مى گذارد.[102]
اكنون مى فهمم كه چرا از انسان ها خواسته اى كه به پدر و مادرشان احترام بگذارند !
انسان نيكوكار وقتى به سنّ رشد و آگاهى مى رسد، پدر و مادر او را به دين راهنمايى مى كنند، اين انسان وقتى به سنّ چهل سالگى مى رسد، ديگر به مرحله كمال عقل خود رسيده است. او مى فهمد كه به سنّى رسيده است كه بايد خطوط زندگى او مشخّص گردد، اينجاست كه دست به دعا برمى دارد و چنين مى گويد: "بارخدايا ! به من و پدر و مادرم، نعمت ايمان عطا كردى، پس توفيقم بده تا شكر اين نعمت را به جا آورم. خدايا ! توفيقم بده تا كار شايسته اى انجام دهم كه تو از آن خشنود باشى. خدايا ! فرزندانم را نيكوكار قرار بده. من به درگاه تو رو مى كنم و تسليم فرمان تو هستم، من مسلمان هستم".
تو چنين نيكوكارانى را دوست دارى، كارهاى آنان را كه نيكوترين كارهاست مى پذيرى و گناهانشان را مى بخشى و در روز قيامت آنان را در بهشت جاى مى دهى و با اهل بهشت همنشين مى كنى. اين وعده حقّى است كه تو به آنان داده اى و به اين وعده ات عمل مى كنى.

* * *