وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ آَلِهَةً يُعْبَدُونَ (45 )
بزرگان مكّه كه منافع خود را در بُت پرستى مى ديدند به مردم مى گفتند: "خدا به ما فرمان داده است كه بُت ها را بپرستيم. پرستش بُت ها ما را به خدا نزديك مى كند".
اين سخن دروغى بود كه آنان مى گفتند، تو هرگز انسان ها را به بُت پرستى دعوت نكرده اى، اكنون در اين آيه به محمّد(صلى الله عليه وآله)چنين مى گويى: "اى محمّد ! از پيامبرانى كه قبل از تو آمدند سؤال كن ! از آنان بپرس به چه مبعوث شدند؟ از آنان سؤال كن كه آيا من از آنان خواسته ام كه مردم را به خدايان دروغين بخوانند؟".
مؤمنان به محمّد(صلى الله عليه وآله) و همه پيامبران ايمان دارند. آنان پيامبران را معلّمان بزرگ بشريّت مى دانند كه هر كدام در رتبه و كلاسى، به آموزش بشر پرداخته اند. آرى، پيامبران از اصول و برنامه يكسانى پيروى كرده اند كه خدا به آنان نازل كرده بود، آنان مردم را به يكتاپرستى فرا خواندند.

* * *

اسم او "نافع" بود، او به سفر حجّ آمده بود، نگاهى به گوشه مسجدالحرام نمود، ديد در آنجا جمعيّت زيادى جمع شده اند، سؤال كرد كه آنجا چه خبر است. به او گفتند: "امام باقر(عليه السلام) در آنجا به سؤالات مسلمانان پاسخ مى دهد".
با خود گفت: "نزد او مى روم و سؤال مهمى از او مى پرسم كه نتواند جواب دهد".
نزديك آمد و چنين گفت:
ــ من آمدم تا از شما سؤالى بپرسم.
ــ هر چه مى خواهى بپرس !
ــ به من بگو بين عيسى(عليه السلام) و محمّد(صلى الله عليه وآله) چند سال فاصله بود؟
ــ پانصد سال بين آن دو فاصله بود.
ــ آيا تو قبول دارى كه آخرين پيامبرى كه قبل از محمّد(صلى الله عليه وآله) بود، عيسى(عليه السلام) بود و عيسى(عليه السلام)پانصد سال قبل از محمّد(صلى الله عليه وآله)زندگى مى كرد؟
ــ آرى.
ــ در آيه 45 سوره زخرف خدا به محمّد(صلى الله عليه وآله) مى گويد: "از پيامبرانى كه قبل از تو بوده اند، سؤال كن !". محمّد(صلى الله عليه وآله) چگونه مى تواند از عيسى(عليه السلام)كه پانصد سال قبل از او بوده است، سؤال كند؟ چگونه محمّد(صلى الله عليه وآله)مى تواند از پيامبرانى كه صدها سال قبل از او بودند، سؤال بپرسد؟
ــ آيا آيه ابتدايى سوره اسراء را خوانده اى؟
ــ آرى، در آنجا خدا از سفر معراج محمّد(صلى الله عليه وآله) سخن مى گويد.
ــ جواب سؤال تو در آن آيه است. وقتى پيامبر به سفر معراج رفت، ابتدا به بيت المقدس رفت، خدا روح همه پيامبران را در آنجا جمع كرد و پيامبر در آن شب از پيامبران اين سؤال را پرسيد.[63]

* * *

خدا محمّد(صلى الله عليه وآله) را شبى به سفر آسمانى برد و او را مهمان اهل آسمان ها نمود، او محمّد(صلى الله عليه وآله)را از مسجدالحرام، از كنار كعبه به بيت المقدس در فلسطين برد. خدا جبرئيل را فرستاد تا محمّد(صلى الله عليه وآله) را به بيت المقدس ببرد و بعد از آن به هفت آسمان سفر كند.
خدا در آن شب براى محمّد(صلى الله عليه وآله)برنامه ويژه اى داشت، خدا روح همه پيامبران خود را در بيت المقدس جمع نمود.[64]
ابراهيم(عليه السلام) به استقبال محمّد(صلى الله عليه وآله)آمد و محمّد(صلى الله عليه وآله) به او سلام كرد و پاسخ شنيد.[65]
همه پيامبران به صف ايستاده بودند، محمّد(صلى الله عليه وآله) آرام آرام، صف ها را شكافت و جلو رفت.[66]
جبرئيل به امر خدا، اذان گفت و سپس چنين گفت: "اى محمّد ! در محراب بايست و نماز را اقامه كن".
نماز بر پا شد، همه انبياء، پشت سر محمّد(صلى الله عليه وآله) به صف ايستادند.[67]
وقتى نماز تمام شد، خدا به محمّد(صلى الله عليه وآله) چنين گفت: "اى محمّد ! از آنان سؤال كن كه به چه چيزى مبعوث شده اند؟".
اينجا بود كه محمّد(صلى الله عليه وآله) از جا بلند شد و رو به پيامبران كرد و فرمود: "شما به چه چيزى مبعوث شديد؟". آنان در جواب گفتند: "ما به يكتاپرستى مبعوث شديم".[68]
پس از آن محمّد(صلى الله عليه وآله) به سوى آسمان ها سفر نمود و از هفت آسمان گذشت، در هر آسمانى شگفتى هايى ديد و سپس به سوى عالم ملكوت رفت.

* * *