أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (21 ) تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ وَالَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (22 )
كسانى كه بُت ها را مى پرستند از چه پيروى مى كنند؟ آيا بُت ها براى آنان دينشان را انتخاب كرده اند؟
آيا بُت ها به آنان گفته اند: "ما شريك خدا هستيم، هيچ كس نمى تواند خدا را بپرستد، شما فقط با عبادت ما مى توانيد به خدا نزديك شويد؟".
اين سخنان كفرآميز را چه كسى گفته است؟ سخنانى كه تو هرگز به آن راضى نيستى.
هرگز بُت ها چنين چيزى نگفته اند، زيرا بُت ها نمى توانند سخنى بگويند، بت ها چيزى جز قطعه هاى سنگ و چوب نيستند، نه چيزى مى فهمند و نه كارى مى توانند انجام بدهند، بُت ها نمى توانند دين و آيينى بسازند.
بُت پرستان به دنبال هوس خود رفتند، آنان براى اين كه منافع خود را در بُت پرستى ديدند اين آيين كفرآميز را تبليغ كردند، هم خود گمراه شدند و هم ديگران را گمراه كردند.
آنان اين سخنان كفرآميز را بر زبان آوردند و تو بر اساس قانون "مهلت" با آنان رفتار مى كنى و در عذابشان شتاب نمى كنى، به آنان فرصت مى دهى.
اگر اين قانون تو نبود، عذاب آسمانى بر آنان نازل مى شد و همگى نابود مى شدند.
آنان ستمگرانى هستند كه به خود و ديگران ظلم كردند و عذاب سختى در انتظار آنان است.
در روز قيامت آنان از كردار خويش سخت بيمناك مى شوند و هراس و وحشت در دل آنان مى نشيند و البتّه به سزاى اعمالشان مى رسند، فرشتگان زنجيرهاى آهنين بر گردن آن ها مى اندازند و آن ها را با صورت بر روى زمين مى كشند و به سوى جهنّم مى برند، وقتى آنان در ميان شعله هاى آتش گرفتار مى شوند، فرياد برمى آورند امّا هيچ كس آنان را يارى نمى كند.[24]
اين سرگذشت آنان است، امّا كسانى كه به تو ايمان آوردند و عمل نيك انجام دادند در باغ هاى سرسبز بهشت خواهند بود، آنان در رحمت و مهربانى تو هستند و هر چه بخواهند و آرزو كنند برايشان فراهم است، اين همان فضل و رحمت بى پايان توست.

* * *