هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا (28 )
تو محمّد(صلى الله عليه وآله) را با قرآن كه كتاب هدايت است و دين اسلام كه دين حقّ است، فرستادى و به او وعده دادى كه دين او را بر همه اديان برترى دهى. تو به وعده خود عمل مى كنى و نياز به هيچ شاهد و گواهى نيست، زيرا تو خود گواه و شاهد بر اين سخن هستى و روزى فرا مى رسد كه در همه جهان، نداى اسلام، طنين انداز مى شود.

* * *

به راستى آن روز چه روزى است؟
آن روز، روزگار ظهور مهدى(عليه السلام) است.
مهدى(عليه السلام)، امام دوازدهم و حجّت تو روى زمين است و اكنون از ديده ها نهان است، او سرانجام ظهور مى كند و در سر تا سر جهان، حكومت عدل را برقرار مى سازد، آن روز، روز پيروزى اسلام بر همه اديان مى باشد.
آن روزگار همه با دين حقّ آشنا مى شوند و در مسير توحيد، نبوّت و امامت مى باشند، آنان پيرو امام زمان خويش هستند. آن روزگار، روزگار ولايت اهل بيت(عليهم السلام)است.[123]
آرى، روزگار ظهور، شكوه زيبايى ها و روز نعمت ها مى باشد، اكنون تو را سپاس مى گويم كه مرا مشتاق آن روزگار كرده اى، من چشم به راه آمدن مهدى(عليه السلام) هستم تا او را يارى كنم.

* * *