بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آَبَاءَنَا عَلَى أُمَّة وَإِنَّا عَلَى آَثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ (22 ) وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي قَرْيَة مِنْ نَذِير إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آَبَاءَنَا عَلَى أُمَّة وَإِنَّا عَلَى آَثَارِهِمْ مُقْتَدُونَ (23 ) قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آَبَاءَكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (24 ) فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (25 )
محمّد(صلى الله عليه وآله) مردم را به يكتاپرستى فرا خواند و آنان به او چنين پاسخ دادند: ما پدران خود را بر اين آيين يافتيم، امّا اين سخن تازگى ندارد، پيش از اين هم هرگاه پيامبرى را براى هدايت جامعه اى فرستادى، ثروتمندان آن جامعه با آن پيامبر دشمنى مى كردند و ميان آنان و پيامبرشان چنين گفتگو مى شد، ثروتمندان چنين مى گفتند:
ــ ما سخن تو را نمى پذيريم، ما پدران خود را بر اين آيين يافتيم و راه و رسم آنان را ادامه مى دهيم.
ــ اگر من براى شما آيينى بهتر از آيين پدرانتان آورده باشم، آيا باز هم سخن مرا انكار مى كنيد؟
ــ آرى. ما به پيام و سخنى كه تو آن را آورده اى، كفر مىورزيم و آن را قبول نمى كنيم. ما تو را دروغگويى بيش نمى دانيم.
تو به آن مردم مهلت دادى و وقتى مهلتشان به پايان رسيد از آنان انتقام گرفتى و آنان را هلاك نمودى. به راستى كه انسان ها بايد به سرگذشت آنان فكر كنند و از آن عبرت بگيرند.

* * *