إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْف مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9 ) وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَى وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10 )
وقتى مسلمانان فهميدند كه سپاه مكّه به سوى آنان مى آيد، دست به دعا برداشتند و با زارى از تو يارى خواستند، آنان مى دانستند كه سپاه دشمن، سه برابر آنان است و هم اسلحه بيشتر و هم قدرت بيشترى دارد، آنان به تو پناه آوردند.
پيامبر هم دعا كرد، او رو به قبله ايستاد و دست هاى خود را به سوى آسمان گرفت و فرمود: "خدايا ! تو به ما وعده پيروزى دادى، از تو مى خواهم به وعده خود عمل كنى، اگر امروز اين گروه شكست بخورند و كشته شوند، ديگر كسى تو را روى زمين عبادت نخواهد كرد".
تو دعاى او را مستجاب كردى و اين آيه را بر او نازل كردى و به او وعده دادى كه مسلمانان را با هزار فرشته كه پشت سرهم از آسمان فرود آيند، يارى مى كنى.

* * *

تو براى پيروز كردن مسلمانان نياز نداشتى كه فرشتگان را براى يارى آنان بفرستى، تو اگر چيزى را اراده كنى، آن محقّق مى شود، امّا هزار فرشته را براى آنان فرستادى تا بشارت و خبر خوشى براى مسلمانان باشد و دل هاى آنان آرام بگيرد، پيروزى آنان فقط به دست تو است، تو بر هر كارى توانا هستى و همه كارهاى تو از روى حكمت است.

* * *