يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (27 ) وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (28 )
از ما مى خواهى تا در امر دين تو، خيانت نكنيم و خلاف دستور تو و پيامبر تو، كارى انجام ندهيم و در امانت خيانت نكنيم، همه ما مى دانيم كه خيانت در امانت، گناه بزرگى است.
به ما خبر مى دهى كه دارايى ها و فرزندان، مايه آزمايش ما مى باشند و تو ما را با اين دو، امتحان مى كنى، دوست داشتن ثروت دنيا و محبّت به فرزندان، نبايد باعث شود كه ما راه گمراهى را در پيش بگيريم.
كسى كه در راه تو از مال دنيا و فرزندان خويش دل بكند، در امتحان تو پيروز مى شود و تو به او پاداش بزرگى مى دهى.
بعضى ها مانند ابراهيم(عليه السلام)در راه تو حاضرند فرزند خود را قربانى كنند، امّا بعضى ديگر، براى فرزندان خود، دين خود را قربانى مى كنند و گرفتار لغزش ها، دروغ ها، كم فروشى ها و... مى شوند.

* * *